بزرگ ترین موجود زنده روی زمین حتی بزرگ تر از نهنگ آبی است. (نهنگ آبی بزرگ ترین جانوری است که بر روی زمین زندگی می کند.)

انجیر، گیاهی گل دار متعلق به جنس فیکوس و بومی خاورمیانه و بخش های غربی آسیا است اما ام��وزه برای مصارف تجاری در سراسر جهان پرورش داده می شود. گونه های جدید انجیر از طریق پرورش انتخابی، تولید شده اند. درختان انجیر، در مناگل دارطق با آب و هوای معتدل و نور کافی خورشید، محصولی بیشتر و شیرین تر دارند. 
انجیر در رژیم غذایی و همچنین در صنعت داروسازی برای ساخت انواع کرم ها و لوسیون ها مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از افراد درخت انجیر را به عنوان درختی زینتی کشت می دهند.

خبر خوب برای آنهایی که از گرم شدن سریع سیاره مان نگران و مأیوس شده اند این است که با استفاده از مدیریت کردن گیاهان می توان به مبارزه با اثرات تغییرات آب و هوایی کمک کرد. دانشمندان دو راه برای ایجاد گیاهانی که برای تبدیل دی اکسید کربن به انرژی بهتر عمل می کنند، پیدا کرده اند. این روش ها می تواند به تولید سوخت های زیستی بهتر، مواد غذایی بیشتر و مقابله با تغییرات آب و هوایی و در نتیجه نجات جهان کمک کند. 
دو مطالعه که در مجله  Science منتشر شده نشان می دهد با تقویت فرایندهایی که طی آنها گیاهان انرژی تولید می کنند -تثبیت کربن یا فتوسنتز می توان آینده بهتری را رقم زد. در یکی از این تحقیقات، دانشمندان می گویند که می خواهند کل فرآیند تثبیت کربن (فتوسنتز) که فرآیندی بسیار آهسته و کند است در چرخه ای جدید و سریع انجام شود. در مطالعه دیگر، محققان گیاهان را به گونه ای مهندسی کرده اند که بتوانند نور خورشید بیشتری را جذب کنند. این گیاهان تقویت شده تا 20 درصد بیشتر رشد می کنند، که همین ذخیره ای بزرگ برای تأمین مواد غذایی است.

در زیر اقیانوس ها هم درختان رشد می کنند. این درختان کتانجک (kelp) نامیده می شوند و در مقایسه با درختانی که در خشکی می رویند، اشکال گیاهی خیلی ابتدایی تری هستند.

هزاران گونه مختلف از حیات گیاهی شامل انواع فیتوپلانکتون ها، جلبک ها، کتانجک ها و علف های دریایی در اقیانوس ها وجود دارند.

گیاهان اتوتروف اند، بدین معنی که غذایشان را با استفاده از انرژی حاصل از خورشید تولید می کنند. گیاهان زیر آب تا زمانی می توانند به حیات شان ادامه دهند که به اندازه کافی نزدیک به سطح آب باشند و به این وسیله به نور خورشید کافی برای انجام فتوسنتز دسترسی پیدا کنند.

غارها خانه بسیاری از جانوران هستند. بعضی از جانوران فقط در غارها زندگی می كنند. آنها troglobites (به معنی اقامت كنندگان در غار) نامیده می شوند. این جانوران با زندگی در تاریكی تطبیق پیدا كرده اند (اغلب آنها بی رنگ هستند و بسیاری از آنها نمی توانند ببینند) و نمی توانند در خارج از غار به زندگیشان ادامه دهند. نمونه های این جانوران کور عبارتند از: سمندر كور تكزاس، كرم های پهن كور، میگوی بی چشم، ماهی بی چشم، سوسك های غار، ماهی خاردار کور و بعضی از سخت پوستان.

مناطق شهری پر از جانورانی هستند كه با زندگی شهری تطبیق پیدا كرده اند

جنگل های برگریز معتدل، جنگل هایی در مناطق بارانی خنك هستند. آنها درختانی دارند كه برگ هایشان را در پاییز از دست می دهند و این برگ ها دوباره در بهار رشد می كنند. جنگل های معتدل برگریز در عرض های جغرافیایی میانه، در اطراف جهان یافت می شوند و چهار فصل مشخص دارند.

علفزار گرمسیری استوایی (حدفاصل مدار رأس السرطان و رأس الجدی) علفزاری است با درختان پراکنده که فصلی خشك و داغ دارد. این محیط زندگی حدفاصل بین علفزار و جنگل واقع شده. علفزارهای گرمسیری در مناطق استوایی خشك و یا وابسته به این مناطق واقع شده اند و اغلب با یك جنگل بارانی مرز دارند. علفزار گرمسیری یك فصل خشك طولانی و یك فصل بارانی دارد.

منطقه درون جزر و مدی (همچنین منطقه كرانه نامیده می شود) جایی است كه خشكی و دریا، بین مناطق جزر ومدی پایین و بالا با هم برخورد می كنند. این اكوسیستم دریایی پیچیده در امتداد خطوط ساحلی سراسر جهان وجود دارد. از نظر مواد مغذی و اكسیژن غنی است و خانه ای برای موجودات زنده مختلف است.

مرغزار یك علفزار معتدل است.‌ دشت هایی از علف كه در تابستان داغ و در زمستان سرد می شود.

باتلاق های با آب تازه نوعی از زمین های مرطوب هستند كه هم از زندگی جانوری و هم از زندگی گیاهی غنی هستند. باتلاق های با آب تازه معمولاً مناطقی باز با آبی با قلیایی پایین هستند. آنها در نزدیكی نهرها،‌ رودها، رودخانه ها و دریاچه ها واقع شده اند. یعنی جایی كه آب به داخل باتلاق جریان می یابد

مرداب ها،‌ مناطق مرطوب گرمی هستند كه سرشار از هم زندگی گیاهی و هم زندگی جانوری هستند.

در صخره های مرجانی محیط های زندگی اقیانوسی گرم، روشن و كم عمق و غنی از زندگی هستند. ساختمان عظیم صخره از جنس مرجان آبی است که جانوران ریز در محیط آن زندگی می كنند. موقعی كه مرجان ها می میرند، به صورت یك ساختمان سنگی سخت ساخته شده از سنگ آهك در می آیند.

خاك، بیشتر خشكی روی زمین را می پوشاند. خاك از مواد معدنی (سنگ،‌ شن و ماسه، رس، لای و لجن)، هوا، آب و مواد آلی (گیاهی و جانوری) تشكیل شده است.

ما انسان‌ها دی‌اكسید كربن تولید می‌كنیم و اغلب به اثرات رفتار خود بر سایر موجودات زنده فكر نمی‌كنیم. در حالی كه دی‌اكسید كربن تولید شده به وسیله ما نه تنها حیات موجودات زنده روی خشكی، بلكه زندگی موجودات زنده دریایی را نیز با مخاطره مواجه كرده است.
امروزه محققان می‌دانند كه از زمان شروع صنعتی شدن جهان، درست در یك قرن پیش، میزان PH آب سطح دریاها، به میزان یك دهم كاهش یافته است.

به لایه میانی اقیانوس های جهان، در طول روز تنها نور ضعیفی می رسد. این به خاطر این است كه آب دریا نور خورشید را جذب می كند. این لایه اقیانوسی فقیر از نور، منطقه تاریك روشن یا دریای میانه نامیده می شود.  این منطقه رنگ آبی تیره تا رنگ سیاه دارد. عمق یا گودی این منطقه به شفافیت یا تیرگی آب بستگی دارد. در آب شفاف منطقه تاریک روشن می تواند از عمق بیش از 600 پایی (تقریباً 183 متری) شروع شود. در آب تیره این منطقه از عمق تنها 50 پایی (15 متری) شروع می شود.

دانشمندان گنجینه عظیم و متنوعی از حیات را در اعماق عمیق ترین گودال جهان و غارهای لبریز از آب آن پیدا كرده اند. این گودال به حدی عمیق است كه حتی نور خورشید به بخش های پایینی آن نمی رسد. كشف موجودات زنده در اعماق گودال زاكوتان واقع در شمال شرقی مكزیك، توانایی توسعه حیات حتی در صعب ترین شرایط آب و هوایی را اثبات می كند. تحقیقی كه برای كشف حیات در این گودال انجام شده، می تواند به پژوهش ها درباره امكان وجود حیات در سایر نقاط منظومه شمسی، ازجمله یكی از ماه های سیاره مشتری به نام اروپا، كمك كند.

اگر بگوییم میوه ها و سبزی هایی كه امروزه می خوریم مواد مغذی خیلی كمی دارند و می توانیم از خوردن آنها صرف نظر كنیم حرفی به گزاف گفته ایم. به ویژه اگر بخواهیم مواد مغذی آنها را با بعضی از غذاهای ناسالمی كه احتمالاً هر روز مصرف می كنیم مقایسه كنیم.