خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش مدیر ارشد رایشمند / پنجشنبه, 05 اسفند,1395 / دسته‌ها: ادبیات فارسی, شعر و غزل, دیوان حافظ غزل شماره‌ی 279 خوشا شیراز و وضع بیمثالشخداوندا نگه دار از زوالشز رکن آباد ما صد لوحش اللهکه عمر خضر می‌بخشد زلالشمیان جعفرآباد و مصلاعبیرآمیز می‌آید شمالشبه شیراز آی و فیض روح قدسیبجوی از مردم صاحب کمالشکه نام قند مصری برد آن جاکه شیرینان ندادند انفعالشصبا زان لولی شنگول سرمستچه داری آگهی چون است حالشگر آن شیرین پسر خونم بریزددلا چون شیر مادر کن حلالشمکن از خواب بیدارم خدا راکه دارم خلوتی خوش با خیالشچرا حافظ چو می‌ترسیدی از هجرنکردی شکر ایام وصالش شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش پرینت 791 رتبه بندی این مطلب: بدون رتبه کلمات کلیدی: حافظ دیوان حافظ مدیر ارشد رایشمندمدیر ارشد رایشمند سایر نوشته ها توسط مدیر ارشد رایشمند تماس با نویسنده مطالب مرتبط می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی سلامی چو بوی خوش آشنایی به چشم کرده‌ام ابروی ماه سیمایی نوشتن یک نظر نام: لطفا نام خود را وارد نمایید. ایمیل: لطفا یک آدرس ایمیل وارد نمایید لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد نمایید نظر: لطفا یک نظر وارد نمایید موافقم این فرم نام، ایمیل، آدرس IP و محتوای شما را جمع‌آوری می‌کند تا بتوانیم نظرات درج شده در وب‌سایت را پیگیری کنیم. برای اطلاعات بیشتر خط‌مشی رازداری و شرایط استفاده< /a> که در آن اطلاعات بیشتری در مورد مکان، چگونگی و چرایی ذخیره داده های شما دریافت خواهید کرد. شما باید این قوانین را بخوانید و قبول کنید. افزودن نظر