نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر مدیر ارشد رایشمند / پنجشنبه, 05 اسفند,1395 / دسته‌ها: ادبیات فارسی, شعر و غزل, دیوان حافظ غزل شماره‌ی 256 نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیرهر آن چه ناصح مشفق بگویدت بپذیرز وصل روی جوانان تمتعی بردارکه در کمینگه عمر است مکر عالم پیرنعیم هر دو جهان پیش عاشقان بجویکه این متاع قلیل است و آن عطای کثیرمعاشری خوش و رودی بساز میخواهمکه درد خویش بگویم به ناله بم و زیربر آن سرم که ننوشم می و گنه نکنماگر موافق تدبیر من شود تقدیرچو قسمت ازلی بی حضور ما کردندگر اندکی نه به وفق رضاست خرده مگیرچو لاله در قدحم ریز ساقیا می و مشککه نقش خال نگارم نمی‌رود ز ضمیربیار ساغر در خوشاب ای ساقیحسود گو کرم آصفی ببین و بمیربه عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بارولی کرشمه ساقی نمی‌کند تقصیرمی دوساله و محبوب چارده سالههمین بس است مرا صحبت صغیر و کبیردل رمیده ما را که پیش میگیردخبر دهید به مجنون خسته از زنجیرحدیث توبه در این بزمگه مگو حافظکه ساقیان کمان ابرویت زنند به تیر یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور روی بنما و مرا گو که ز جان دل برگیر پرینت 689 رتبه بندی این مطلب: بدون رتبه کلمات کلیدی: حافظ دیوان حافظ مدیر ارشد رایشمندمدیر ارشد رایشمند سایر نوشته ها توسط مدیر ارشد رایشمند تماس با نویسنده مطالب مرتبط می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی سلامی چو بوی خوش آشنایی به چشم کرده‌ام ابروی ماه سیمایی نوشتن یک نظر نام: لطفا نام خود را وارد نمایید. ایمیل: لطفا یک آدرس ایمیل وارد نمایید لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد نمایید نظر: لطفا یک نظر وارد نمایید موافقم این فرم نام، ایمیل، آدرس IP و محتوای شما را جمع‌آوری می‌کند تا بتوانیم نظرات درج شده در وب‌سایت را پیگیری کنیم. برای اطلاعات بیشتر خط‌مشی رازداری و شرایط استفاده< /a> که در آن اطلاعات بیشتری در مورد مکان، چگونگی و چرایی ذخیره داده های شما دریافت خواهید کرد. شما باید این قوانین را بخوانید و قبول کنید. افزودن نظر