دل من در هوای روی فرخ مدیر ارشد رایشمند / پنجشنبه, 05 اسفند,1395 / دسته‌ها: ادبیات فارسی, شعر و غزل, دیوان حافظ غزل شماره‌ی 99 دل من در هوای روی فرخبود آشفته همچون موی فرخبجز هندوی زلفش هیچ کس نیستکه برخوردار شد از روی فرخسیاهی نیکبخت است آن که دایمبود همراز و هم زانوی فرخشود چون بید لرزان سرو آزاداگر بیند قد دلجوی فرخبده ساقی شراب ارغوانیبه یاد نرگس جادوی فرخدوتا شد قامتم همچون کمانیز غم پیوسته چون ابروی فرخنسیم مشک تاتاری خجل کردشمیم زلف عنبربوی فرخاگر میل دل هر کس به جایستبود میل دل من سوی فرخغلام همت آنم که باشدچو حافظ بنده و هندوی فرخ اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد پرینت 800 رتبه بندی این مطلب: بدون رتبه کلمات کلیدی: حافظ دیوان حافظ مدیر ارشد رایشمندمدیر ارشد رایشمند سایر نوشته ها توسط مدیر ارشد رایشمند تماس با نویسنده مطالب مرتبط می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی سلامی چو بوی خوش آشنایی به چشم کرده‌ام ابروی ماه سیمایی نوشتن یک نظر نام: لطفا نام خود را وارد نمایید. ایمیل: لطفا یک آدرس ایمیل وارد نمایید لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد نمایید نظر: لطفا یک نظر وارد نمایید موافقم این فرم نام، ایمیل، آدرس IP و محتوای شما را جمع‌آوری می‌کند تا بتوانیم نظرات درج شده در وب‌سایت را پیگیری کنیم. برای اطلاعات بیشتر خط‌مشی رازداری و شرایط استفاده< /a> که در آن اطلاعات بیشتری در مورد مکان، چگونگی و چرایی ذخیره داده های شما دریافت خواهید کرد. شما باید این قوانین را بخوانید و قبول کنید. افزودن نظر