بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم مدیر ارشد رایشمند / پنجشنبه, 05 اسفند,1395 / دسته ها: ادبیات فارسی, شعر و غزل, دیوان حافظ غزل شماره‌ی 313 بازآی ساقیا که هواخواه خدمتممشتاق بندگی و دعاگوی دولتمزان جا که فیض جام سعادت فروغ توستبیرون شدی نمای ز ظلمات حیرتمهر چند غرق بحر گناهم ز صد جهتتا آشنای عشق شدم ز اهل رحمتمعیبم مکن به رندی و بدنامی ای حکیمکاین بود سرنوشت ز دیوان قسمتممی خور که عاشقی نه به کسب است و اختیاراین موهبت رسید ز میراث فطرتممن کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویشدر عشق دیدن تو هواخواه غربتمدریا و کوه در ره و من خسته و ضعیفای خضر پی خجسته مدد کن به همتمدورم به صورت از در دولتسرای تولیکن به جان و دل ز مقیمان حضرتمحافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جاندر این خیالم ار بدهد عمر مهلتم بشری اذ السلامه حلت بذی سلم دوش بیماری چشم تو ببرد از دستم چاپ 816 رتبه بندی این مطلب: بدون رتبه کلمات کلیدی: حافظ دیوان حافظ مدیر ارشد رایشمندمدیر ارشد رایشمند سایر نوشته ها توسط مدیر ارشد رایشمند تماس با نویسنده مطالب مرتبط می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی سلامی چو بوی خوش آشنایی به چشم کرده‌ام ابروی ماه سیمایی نوشتن یک نظر نام: لطفا نام خود را وارد نمایید. ایمیل: لطفا یک آدرس ایمیل وارد نمایید لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد نمایید نظر: لطفا یک نظر وارد نمایید موافقم این فرم نام، ایمیل، آدرس IP و نظرات شما را جمع می کند تا بتوانیم نظرات شما را در وب سایت پیگیری کنیم. برای اطلاعات بیشتر، قوانین و مقررات و سوالات متداول ما را بررسی کنید، در آنجا اطلاعات بیشتری در مورد نحوه و چگونگی ذخیره اطلاعات شما در اختیار شما قرار می دهیم. شما باید این قوانین را بخوانید و قبول کنید. افزودن نظر