ای سرو ناز حسن که خوش میروی به ناز مدیر ارشد رایشمند / پنجشنبه, 05 اسفند,1395 / دسته ها: ادبیات فارسی, شعر و غزل, دیوان حافظ غزل شمارهی 260 ای سرو ناز حسن که خوش میروی به نازعشاق را به ناز تو هر لحظه صد نیازفرخنده باد طلعت خوبت که در ازلببریدهاند بر قد سروت قبای نازآن را که بوی عنبر زلف تو آرزوستچون عود گو بر آتش سودا بسوز و سازپروانه را ز شمع بود سوز دل ولیبی شمع عارض تو دلم را بود گدازصوفی که بی تو توبه ز می کرده بود دوشبشکست عهد چون در میخانه دید بازاز طعنه رقیب نگردد عیار منچون زر اگر برند مرا در دهان گازدل کز طواف کعبه کویت وقوف یافتاز شوق آن حریم ندارد سر حجازهر دم به خون دیده چه حاجت وضو چو نیستبی طاق ابروی تو نماز مرا جوازچون باده باز بر سر خم رفت کف زنانحافظ که دوش از لب ساقی شنید راز منم که دیده به دیدار دوست کردم باز درآ که در دل خسته توان درآید باز چاپ 723 رتبه بندی این مطلب: بدون رتبه کلمات کلیدی: حافظ دیوان حافظ مدیر ارشد رایشمندمدیر ارشد رایشمند سایر نوشته ها توسط مدیر ارشد رایشمند تماس با نویسنده مطالب مرتبط می خواه و گل افشان کن از دهر چه میجویی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی سلامی چو بوی خوش آشنایی به چشم کردهام ابروی ماه سیمایی نوشتن یک نظر نام: لطفا نام خود را وارد نمایید. ایمیل: لطفا یک آدرس ایمیل وارد نمایید لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد نمایید نظر: لطفا یک نظر وارد نمایید موافقم این فرم نام، ایمیل، آدرس IP و نظرات شما را جمع می کند تا بتوانیم نظرات شما را در وب سایت پیگیری کنیم. برای اطلاعات بیشتر، قوانین و مقررات و سوالات متداول ما را بررسی کنید، در آنجا اطلاعات بیشتری در مورد نحوه و چگونگی ذخیره اطلاعات شما در اختیار شما قرار می دهیم. شما باید این قوانین را بخوانید و قبول کنید. افزودن نظر