اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک مدیر ارشد رایشمند / پنجشنبه, 05 اسفند,1395 / دسته‌ها: ادبیات فارسی, شعر و غزل, دیوان حافظ غزل شماره‌ی 299 اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاکاز آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باکبرو به هر چه تو داری بخور دریغ مخورکه بی‌دریغ زند روزگار تیغ هلاکبه خاک پای تو ای سرو نازپرور منکه روز واقعه پا وامگیرم از سر خاکچه دوزخی چه بهشتی چه آدمی چه پریبه مذهب همه کفر طریقت است امساکمهندس فلکی راه دیر شش جهتیچنان ببست که ره نیست زیر دیر مغاکفریب دختر رز طرفه می‌زند ره عقلمباد تا به قیامت خراب طارم تاکبه راه میکده حافظ خوش از جهان رفتیدعای اهل دلت باد مونس دل پاک مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک پرینت 885 رتبه بندی این مطلب: بدون رتبه کلمات کلیدی: حافظ دیوان حافظ مدیر ارشد رایشمندمدیر ارشد رایشمند سایر نوشته ها توسط مدیر ارشد رایشمند تماس با نویسنده مطالب مرتبط می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی سلامی چو بوی خوش آشنایی به چشم کرده‌ام ابروی ماه سیمایی نوشتن یک نظر نام: لطفا نام خود را وارد نمایید. ایمیل: لطفا یک آدرس ایمیل وارد نمایید لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد نمایید نظر: لطفا یک نظر وارد نمایید موافقم این فرم نام، ایمیل، آدرس IP و محتوای شما را جمع‌آوری می‌کند تا بتوانیم نظرات درج شده در وب‌سایت را پیگیری کنیم. برای اطلاعات بیشتر خط‌مشی رازداری و شرایط استفاده< /a> که در آن اطلاعات بیشتری در مورد مکان، چگونگی و چرایی ذخیره داده های شما دریافت خواهید کرد. شما باید این قوانین را بخوانید و قبول کنید. افزودن نظر