تأمین انرژی ماشین ها از ضایعات انسانی

روبات های امروزی پرواز می كنند، می جهند، می چرخند و ... . با این حال لازم است مثل هر وسیله ای كه انرژی اش به پایان می رسد سوخت گیری كنند یا شارژ مجدد شوند. در این شرایط نسل جدیدی از روبات ها در حال مطالعه هستند كه ممكن است با تغذیه از حشرات مرده، مواد گیاهی فاسد شده و یا حتی ضایعات انسانی تقریباً برای همیشه با اتكا بر خود به فعالیتشان ادامه دهند.
چند آزمایشگاه از پیشگامان این عرصه محسوب می شوند و چشم اندازی از آینده پیش روی انسان گشوده اند كه براساس آن روبات ها می توانند خودشان را به موجودات زنده جهان طبیعت متصل كنند. حتی سازمان فضایی ناسا به تأمین انرژی روبات های فضایی با استفاده از میكروب ها علاقه نشان داده است. یك آزمایشگاه در بریتانیا هم از 10 سال پیش تاكنون در تلاش است اكوبات های كوچكی درست كند كه انرژی شان را از سلول های سوختی میكروبی می گیرند. (سلول سوختی میكروبی، یك سیستم الكتروشیمیایی- زیستی است كه با استفاده از باكتری به طور مستقیم مواد آلی را به برق تبدیل می كند.)
به این ترتیب انسان روزی ممكن است زباله ها و فضولات خود را به برق مفید برای رادیوها یا روبات های فضایی تبدیل كند.
در نتیجه روبات های آینده كه قرار است از این سوخت های زیستی استفاده كنند می توانند سوخت كافی را تقریباً در همه جا پیدا كنند. مواد آلی نظیر برگ، خاك جنگل یا حتی فضولات انسانی در همه جای زمین وجود دارد.
اولین اكوبات ساخته محققان بریتانیا در سال 1381 ساخته شد. این روبات انرژی اش را از باكتری ای می گیرد كه از قند تصفیه شده تغذیه می كند. اكوبات دو كه در سال 1383 عرضه شد میكروب های لجن را به كار می گیرد تا مگس های مرده،‌ پوست میگو و سیب های گندیده را تجزیه كند. در نهایت نیز اكوبات سه در سال 1388 ساخته شد. این روبات «هضم كننده» علاوه بر این كه می تواند غذایش را تهیه كند، قادر است پس مانده هایش را نیز خالی كند تا میكروب هایی كه مورد استفاده قرار می دهد به وسیله ضایعات خودشان مسموم نشوند و بدین وسیله امكان تأمین انرژی روبات به جای خود باقی می ماند.
اكوبات 3 روباتی است كه آب و غذایش را از محیط جمع می كند. این روبات وظیفه ای را كه برایش طراحی کرده انجام می دهد و در پایان روز از شر مواد زایدش خلاص می شود.
به این ترتیب در ابتدا محققان نشان دادند كه روبات ها می توانند باكتری ها را مورد استفاده قرار دهند و سلول های سوختی میكروبی ای كه انرژی شان از لجن تأمین می شود را توسعه دادند. حالا آنها در این حوزه در مسیر ساخت روبات هایی حركت می كنند كه در عین این كه انرژی شان منحصراً به وسیله سلول های سوختی میكروبی (MFC) تأمین می شود وظایفشان را نیز انجام دهند. روبات ها از سلول های سوختی میكروبی استفاده می كنند تا مواد آلی را هضم و هر ماده زایدی را تخلیه كنند. به این ترتیب این روبات ها از سیستم سراسری انتقال مواد برخوردارند و هنگامی كه به سمت غذا، آب یا نور می روند به شكل بیسیم درباره محیطشان گزارش می دهند.
MFC ها تا زمانی كه غذا دارند به بقایشان ادامه می دهند. آنها می توانند 20 تا 30 سال باقی بمانند. مادامی كه میكروب ها رشد می كنند آنها هم به كارشان ادامه می دهند.
كار گروه اكوبات از نظرها دور نمانده است. آنها در اواخر سال گذشته میلادی هم كمك مالی دریافت كرده اند تا بتوانند محدودیت های سلول های سوختی میكروبی انباشته را از سر راه بردارند. در این صورت آنها مشكلاتی نظیر مسئله مراعات اصول بهداشتی و تأمین انرژی از فضولات انسانی را هم حل می كنند و فضولات و مواد زاید انسانی به برق مفید برای رادیوها و یا ابزار دیگر تبدیل خواهد شد.
همچنین فضولات انسانی ممكن است روزی به تأمین انرژی روبات های فضایی كه همراه فضانوردان به مأموریت های فضایی راه دور می روند كمك كند. روبات ها می توانند روی زمین و میان دورریزهای درحال افزایش شهرها بخزند و سال ها در فضاهای بزرگ حركت كنند.
درحال حاضر فعالیت روبات ها به خاطر این كه لازم است باتری هایشان قبل از انجام حتی فعالیت های كوتاه و محدود پی در پی شارژ شود محدود باقی مانده است. اما گروه تحقیقاتی اكوبات امیدوار است روبات های جدید هم از نظر اندازه كوچك شوند و هم با تقویت دسته ای از سلول های سوختی میكروبی انرژی قابل دسترس تری داشته باشند. هدفی كه امیدوارند در اكوبات 5 محقق شود.

نحوه تولید غذاهای آینده ساخت روبات های شبه انسان