اهمیت استراتژیک محیط زیست

از دهه 1990 طرفداران حفظ محيط زيست افزايش يافته اند و آنها از شركت ها مي خواهند توازن زيست محيطي را برهم نزنند، آن را تميز و سالم نگهدارند و روز به روز ميزان طرفداري از حفظ محيط زيست افزايش مي يابد.
افزايش طرفداري ازمحيط زيست باعث شده است كه شركت ها بين ديدگاه اقتصادي و حفظ محيط زيست نوعي تعادل و توازن برقرار كنند. حفظ طبيعت و محيط زيست باعث مي شود كه تصويري معقول از سازمان ارايه گردد.
به اين ترتيب مسايل زيست محيطي كه سازمان ها را ديگر كرده است، ايجاب مي كند كه مديران استراتژي هايي را تدوين كنند كه منابع طبيعي حفظ شود.
البته رسيدگي به مسايل محيطي يك كار فني نيست كه متخصصان شركت از عهده آن برآيند، بلكه بايد همه كاركنان و مديران به حفظ محيط زيست توجه كنند و براي اين مسئله اهميت ويژه اي قايل شوند.
شركت هايي كه به مسئله حفظ محيط زيست اهميت لازم را مي دهند رابطه خود را با مصرف كنندگان، قانونگذاران، فروشندگان و ساير ايفاگران نقش در صحنه صنعت تقويت مي كنند كه در نتيجه ميزان موفقيت هاي آينده آنها بيشتر تضمين مي گردد.
البته لازم است براي آموزش كاركنان و مديران در جهت حفظ محيط زيست برنامه ريزي هايي انجام شود.
نتيجه اي كه تاكنون به دست آمده اين است كه سازمان حفظ محيط زيست آمريكا گزارش داده سازمان ها و شهروندان اين كشور سالانه بيش از 200 ميليارد دلار را صرف تميز كردن آلودگي هاي محيط زيست مي كنند.
جف چيانگ مي گويد:«از ده سال پيش كه براي ادامه تحصيل تايوان را ترك كردم و به آمريكا رفتم، كيفيت زندگي، هوا و آب تايوان ده برابر بدتر شده است. رشد اقتصادي چنين ارزشي ندارد كه با اين سرعت محيط را خراب كنيم.»
در كوشيانگ تايوان، مي توان آب هاي زيرزميني را در چراغ نفتي ريخت و آن را روشن كرد! در مورد بسياري از شهرهاي آسيايي اين وضع صادق است. اين در حالي است كه در آسيا بيشتر سفره هاي آبي مانند درياي سياه، درياي خزر و درياچه بايكال يعني بزرگ ترين درياچه آب شيرين دنيا پر از موجودات زنده اند.
هر حركتي كه در زمينه توسعه اقتصادي رخ داده است و براي كشورهاي آسيايي رونقي به بار آورده، موجب افزايش دود،‌ ضايعات خطرناك و زباله هاي زيادي شده است. سرعت سرسام آور رشد باعث شده است زمين هاي سرسبز كشورهاي آسيايي به سرعت نابود شوند و ديگر از دامنه هاي سرسبز و چشم نواز، رودخانه هاي مقدس و طبيعت رنگارنگ مورد ستايش شاعران خبري نيست.
بيشتر شهرك هاي صنعتي چين داراي آسماني پر از فسفر و سياه هستند. از ده شهر بسيار آلوده دنيا، چهار شهر در چين قرار دارند كه شينيانگ يكي از آنها است. كودكاني كه در بانكوك به مدرسه مي روند به خاطر قرار گرفتن در معرض هواي مسموم و آلوده از سرب ده نمره از بهره هوشي خود را از دست مي دهند. اين در حالي است كه تنها در سال 1997 بود كه مصرف بنزين سرب دار در تايلند ممنوع شد. در اطراف كارخانه هاي پتروشيمي هم، كره زمين بسيار آلوده است.
كشورهاي آسيايي به اين واقعيت پي برده اند كه ارزش حفظ محيط زيست چيزي بيش از مسئله اي مربوط به كيفيت زندگي است و يك مسئله اقتصادي است. به اين ترتيب تنها در سال 1997 كشورهاي آسيايي بيش از هفت ميليارد دلار در وسايل و تجهيزات مربوط به آلودگي محيط زيست سرمايه گذاري كردند و در سال 1998 داوطلبان پست هاي سياسي در كشورهاي آسيايي به مسايل حفظ محيط زيست اهميت بسيار زيادي دادند.

معنای رنگ ها در فرهنگ های مختلف پول الکترونیکی