استفاده از امواج صوتی برای یافتن نقاشی های اصل

آثار نقاشی تقلبی و ساختگی، كلاهبرداری و فریبكاری های آشكار تاریخ نقاشی را كدر و تاریك كرده. حتی سیاه تر از گردی كه در طول قرن ها بر روی آثار هنری انباشته شده و آنها را چركین كرده است. با تمام اینها رسیدن به كنه یك اثر هنری و شناسایی نسخه اصلی برای بازسازی و ترمیم آثار هنری حیاتی است.
در دهه های اخیر، استادان هنر، متخصصان آثار هنری، دادگاه ها و كسانی كه آثار هنری را ترمیم می كنند، برای تعیین تركیب شیمیایی مواد رنگی آثار هنری به طور فزاینده ای به تكنیك های علمی اتكا می كنند. آنها به این وسیله می خواهند ثابت كنند كه یك اثر هنری چه موقع،‌ كجا و به وسیله چه كسی آفریده شده است. با به كارگیری همین تكنیك مشخص شد كه یك تابلوی نقاشی به ظاهر قدیمی به نام باكره و كودك اثری تقلبی مربوط به دهه 1920 میلادی است. چراكه این نقاشی حاوی رنگ نیلی پروسی (فرنگی) است كه در قرن 18 میلادی و مدت ها بعد از این كه نقاشی اصلی كشیده شده ابداع شده است. پردازش شیمیایی نمونه های برداشته شده از نقاشی می تواند نمایه مولكولی مفیدی را فراهم می كند. اما این به معنی وارد آوردن آسیب فیزیكی به اثر هنری است.
روش های دیگر با به كارگیری فلورسانس اشعه ایكس،‌ اسكن میكروسكوپی الكترون و طیف سنجی مادون قرمز به استادان و تكنسین ها كمك كرده تا به عمق نقاشی های قدیمی راه بیابند. اما این روش ها ممكن است زمان بر باشند و كار زیادی ببرند.
یک مطالعه نشان می دهد كه چگونه امواج صدا می تواند تعدادی از تركیبات رنگی معدنی و غیرآلی را با استفاده از طیف نمای مادون قرمز فوتواكاستیك تبدیل فوریه (PAIR) شناسایی كند. بخشی از این فرایند مدیون كشفی است كه الكساندر گراهام بل در سال 1880 انجام شد. گراهام بل نشان داد كه تاباندن یك پرتو میزان نور بر روی یك شیء می تواند موج صوتی ظریفی ایجاد كند.
محققان با استفاده از لیزر آرگون- یون PAIR  توانسته اند طیف وسیعی از رنگ های معدنی مرسوم و معمولی شامل چهار آبی، سه سبز، دو زرد و سه قهوه ای را شناسایی كنند.
به این ترتیب نمونه هایی ریزی از نقاشی كه بعداً می تواند به نقاشی برگردانده شود با پرتو لیزر گرم می شوند. این گرما تغییری در فشار ایجاد می كند و امواج صوتی كوچكی را می سازد كه به وسیله یك میكروفون فوق حساس گرفته می شود. هر تركیب رنگی یك نمایه صوتی متفاوت دارد كه آن را از بقیه تركیبات جدا می كند. از آن جایی هم كه نمونه ها در طول فرایند آسیب نمی بینند، محققان می توانند چند بار آنها را مورد آزمایش قرار دهند. امتیاز ویژه ای كه همه روش های تجزیه و تحلیل ندارند.
وضع نقاشی ها، تركیبات رنگی آنها، لعاب و غیره در كنار شرایط آفرینش اثر به طورقطع به نحوه انبار كردن و یا نحوه نگهداری آنها و نیز نمایش طولانی مدتشان هم بستگی دارد. محققان می گویند بدون داشتن فهمی كامل از واكنش های مواد شیمیایی دست اندركار در آثار هنری، تلاش برای حفاظت از آنها به آسیب رسانی بیشتر به این آثار منجر می شود. به طوری كه رهاكردنشان بدون ترمیم بهتر است. محققان می گویند كه این قرائت های ساده را می توان در پایگاه داده ها جمع آوری كرد و در آینده آنها را به عنوان یك مرجع مورد استفاده قرار داد.