مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق مدیر ارشد رایشمند / پنجشنبه, 05 اسفند,1395 / دسته‌ها: ادبیات فارسی, شعر و غزل, دیوان حافظ غزل شماره‌ی 298 مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیقگرت مدام میسر شود زهی توفیقجهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ استهزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیقدریغ و درد که تا این زمان ندانستمکه کیمیای سعادت رفیق بود رفیقبه مومنی رو و فرصت شمر غنیمت وقتکه در کمینگه عمرند قاطعان طریقبیا که توبه ز لعل نگار و خنده جامحکایتیست که عقلش نمی‌کند تصدیقاگر چه موی میانت به چون منی نرسدخوش است خاطرم از فکر این خیال دقیقحلاوتی که تو را در چه زنخدان استبه کنه آن نرسد صد هزار فکر عمیقاگر به رنگ عقیقی شد اشک من چه عجبکه مهر خاتم لعل تو هست همچو عقیقبه خنده گفت که حافظ غلام طبع توامببین که تا به چه حدم همی‌کند تحمیق زبان خامه ندارد سر بیان فراق اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک پرینت 919 رتبه بندی این مطلب: بدون رتبه کلمات کلیدی: حافظ دیوان حافظ مدیر ارشد رایشمندمدیر ارشد رایشمند سایر نوشته ها توسط مدیر ارشد رایشمند تماس با نویسنده مطالب مرتبط می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی سلامی چو بوی خوش آشنایی به چشم کرده‌ام ابروی ماه سیمایی نوشتن یک نظر نام: لطفا نام خود را وارد نمایید. ایمیل: لطفا یک آدرس ایمیل وارد نمایید لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد نمایید نظر: لطفا یک نظر وارد نمایید موافقم این فرم نام، ایمیل، آدرس IP و محتوای شما را جمع‌آوری می‌کند تا بتوانیم نظرات درج شده در وب‌سایت را پیگیری کنیم. برای اطلاعات بیشتر خط‌مشی رازداری و شرایط استفاده< /a> که در آن اطلاعات بیشتری در مورد مکان، چگونگی و چرایی ذخیره داده های شما دریافت خواهید کرد. شما باید این قوانین را بخوانید و قبول کنید. افزودن نظر