واقعیت های خواندنی درباره جنگنده های تامکت F-14

در 9 آوریل 1972 (20 فروردین 1351)، عراق و اتحاد جماهیر شوروی یک قرارداد تاریخی امضا کردند. بر اساس این قرارداد اتحاد جماهیر شوروی متعهد شد عراق را با جدیدترین سلاح ها مجهز کند. شوروی در ازای ارسال اسلحه به بغداد فقط یک چیز می خواست و آن نفوذ در منطقه ای بود که بیشتر نفت در دسترس جهان را در اختیار داشت. خبر ارسال سلاح به عراق در ایران که همسایه عراق بود مثل بمب منفجر شد. چراکه دولت عراق در دهه 1970 میلادی رقیب ایران محسوب می شد. 
در تهران محمد رضا شاه پهلوی به سرعت در صدد مقابله با حرکت بغداد برآمد. ابتدا ارتشی از پلیس مخفی ها تلاش کردند مخالفان داخلی را سرکوب کنند تا نارضایتی ها مشکلی را ایجاد نکند. بعد محمد رضا شاه به این فکر افتاد که از جدیدترین و بهترین جنگنده های ساخت ایالات متحده برخوردار شود تا به این وسیله نیروی هوایی ایران بر خلیج فارس تسلط داشته باشد و حتی به گشت زنی در اقیانوس هند بپردازد.
شاه مشتاق بود جنگنده ای به دست آورد که بتواند به اندازه کافی سریع پرواز کند و با جنگنده های «میگ- 25 فاکس بت (Foxbat)» که شوروی در اختیار عراق قرار داده بود مقابله کند.
متقابلاً ریچارد نیکسون رییس جمهوری ایالات متحده هم مشتاق بود آرزوی شاه را برآورده کند تا با کمک ایران توازن آمریکا را در مقابل اتحاد جماهیر شوروی بالا ببرد. ریچارد نیکسون و هنری کیسینجر مشاور امنیت ملی آمریکا، در اردیبهشت 1351 از تهران دیدن کردند و بی درنگ به شاه پیشنهاد دادند هر نوع سلاحی که می خواست و می توانست پولش را پرداخت کند، در اختیارش قرار دهند.
در نتیجه در اواسط دهه 1970 میلادی به غیر از خود آمریکا، ایران تنها کشوری بود که از قدرتمندترین جت رهگیری ای که تاکنون ساخته شده یعنی تامکت F-14 گرومن (the Grumman F-14 Tomcat) برخوردار شد. این جنگنده حامل یک رادار پیچیده و موشک های هوا به هوا با برد زیاد بود.
با وقوع انقلاب اسلامی ایران و اشغال سفارت آمریکا در تهران، سیاست گذاران آمریکایی به سرعت از فروش F-14 به ایران پشیمان شدند چرا که ایران 79 هواپیما که مهیب ترین ترین قدرت بازدارندگی جهان را داشتند در اختیار داشت.
در طول 5 دهه بعد ایالات متحده هر چه در توان داشت به کار گرفت تا تامکت های ایران را زمین گیر کند اما آمریکایی ها در هدفشان شکست خورده اند. ایرانیان با به کارگیری ترکیبی از ابتکارات مهندسی و جاسوسی، F-14  ها را سر پا نگه داشتند و حتی آنها را بهبود دادند. این جنگنده ها در چندین درگیری از جمله جنگ 8 ساله با عراق شرکت داشته اند و حتی گاهی اوقات با هواپیماهای آمریکایی هم روبرو شده اند.
جنگنده های F-14 باقی مانده از جنگ ایران و عراق همچنان جزو بهترین جنگنده های خاورمیانه اند. نیروی دریایی ایالات متحده آخرین تامکت خود را در سال 2006 بازنشسته کرد اما تامکت های ایران تنها تامکت های فعال باقی مانده در جهان اند و به حق می توان آنها را نه تامکت بلکه پرشن کت نامید. (تام نام گربه ای چینی است. به خاطر شباهت نوع خیز برداشتن هواپیمای F-14 با این گربه چینی، نام تامکت را بر روی F-14 گذاشتند.)
در زمان جنگ ایران و عراق فرمانده بزرگ ارتش ایران، سرلشکر خلبان عباس بابایی، یک بمب عظیم 700 پوندی (320 کیلوگرمی) که در F-14 جا سازی شده بود را پرتاب کرد.
هر چند انفجار بمب عظیمی که در این جنگنده جاسازی و رها شد بیش از زمان تخمین زده شده به طول انجامید اما اثر روانی عظیمی به روی نیروهای عراقی به جا گذاشت.
دلیل ماندگاری جنگنده های F-14 در ایران این است که تهران راه خودکفایی را نه فقط در نیروی هوایی، بلکه در کل اقتصاد کشور در پیش گرفت. در بسیاری از بخش ها هم ابتکار خودکفایی نتیجه داده است.
«رودی متی» استاد تاریخ دانشگاه دِلِوِر آمریکا می گوید که ایرانیان حتی قبل از دستیابی به ثروت سرشار نفتی، می خواستند خود را به عنوان ملتی منحصر به فرد ببینند که با منابع طبیعی اش می تواند بدون کمک خارجی از خودش مراقبت کند.
به گفته کارشناسان آمریکایی چه ایران قطعات این هواپیما را خودش تولید کرده باشد و چه از خارج از کشور به آنها دست یافته باشد، به وضوح در تأمین لوازم F-14 موفق بوده است.
ایران تامکت هایش را با رادارها، رادیوها، سیستم های ناوبری و سیم کشی های جدید به روز کرده و آنها را به گونه ای تجهیز کرده که با موشک هاوکR-73  سازگاری داشته باشد. در این پنج دهه F-14 های ایران بهتر و بهتر شده اند و نقش مهم خود را در دفاع از محدوده سرزمینی ایران ایفا کرده اند.
 
واقعیت های خواندنی درباره جنگنده های F-14
1-اولین F-14 در تاریخ 21 دسامبر سال 1970 (30 آذر 1351) پرواز کرد.  
2- اولین F-14 در پرواز دوم اش سقوط کرد. در 9 دی 1351، این جنگنده مدت کوتاهی پس از برخاستن به خاطر مشکلات هیدرولیکی سقوط کرد و هر دو خدمه آن مجبور شدند قبل از فرود اضطراری از هواپیما خارج شوند. خدمه از این سقوط جان سالم به در بردند هر چند که خلبان یک سال و نیم بعد در یک ماجرای سقوط دیگرF-14  درگذشت.
3- بال های متحرک مشهور F-14 از یکی از هواپیماهای افسانه ای X استخراج شده است. بال F-14 می تواند بسته به شرایطی نظیر میزان سرعت در زوایای مختلف قرار گیرد.
4- موتورF-14  همراه با پس سوز، بیش از 55،000 پوند (حدود 25000 کیلوگرم) نیروی رانش تولید می کند.
5- حداکثر سرعتF-14 ، 1500 مایل در ساعت (2415 کیلومتر در ساعت) است.
6- مهندسان با ساخت F-14، وسیله ای ساخته اند که می تواند در 90 ثانیه از سرعت 0.8 ماخ به سرعت 1.8 ماخ (از سرعت 980 کیلومتر در ساعت به سرعت 2250 کیلومتر در ساعت) برسد.
7- بال ها تنظیمات خاصی برای پارک کردن هواپیما دارند. این امر خدمه را قادر می کند تا هواپیماها را خیلی نزدیک به هم قرار دهند. (به پارک کردن خودروها فکر کنید.)
8- رکورد ساقط کردن هواپیماهای دیگر با F-14 در دست یک ایرانی به نام مرحوم سرتیپ دوم جلیل زندی است. جلیل زندی در طول جنگ ایران و عراق 11 هواپیماهای عراقی را ساقط کرد. این هوپیماها شامل 4 فروند میگ 23، 2 فروند سوخو 22، 2 فروند میگ 21 و 3 فروند داسو میراژ اف 1 بودند. (سرتیپ زندی در ۱۲ فروردین ۱۳۸۰ در سن ۴۹ سالگی در یک حادثهٔ رانندگی در تهران درگذشت.)
9- رادار تامکت می تواند 24 هدف مختلف را به طور همزمان رهگیری کند. یکی از دلایل این که این هواپیما این قدر بزرگ است این است که چنین سیستم رادار بزرگی در آن جاسازی شده.
10- موشک Phoenix  AIM-54 به طور انحصاری در رابطه با رادار F-14 مورد استفاده قرار می گیرد و برد وسیعی معادل 100 مایل دریایی یا 185 کیلومتر را دارد.
11- موشک فنیکس AIMG-54 می تواند 6 موشک به وزن 450 کیلوگرم را همزمان حمل کند.
12- در پروازی آزمایشی یک بار یک خلبان آمریکایی همه 6 موشک خود را همزمان شلیک کرد.
13- F-14 بزرگ ترین و سنگین ترین جنگنده آمریکایی است که تاکنون برای پرواز از یک ناو هواپیمابر مورد استفاده قرار گرفته است.
14- 40 تا 60 درصد قدرت بالابری F-14 به خاطر دارا بودن بال هایی است که به عقب برمی گردد.
15- F-14  انعطاف پذیری باور نکردنی ای دارد. به عنوان یک جنگنده برتر نیروی دریایی، رهگیری دفاعی ناوگان و سکوی شناسایی هوایی خدمت کرده است که سه نقش متفاوت برای یک جت است.
16- بال های F-14 می توانند 75 درجه جابجا شوند تا در فضایی که بر روی ناوهای هواپیمابر اشغال می کنند صرفه جویی شود.
17- F-14 شهپر (یکی از سطوح اصلی کنترل هواپیما) ندارد.
18- F-14 هنوز هم یکی از منحصر به فرد ترین، قابل توجه ترین و سریع ترین نظامی جهان است که تاکنون ساخته شده است.
19- F-14 برای 32 سال بخش اصلی نیروی دریایی ایالات متحده بود و در سال 2006 بازنشسته شد.
20- F-14 ها در سال 1355 به ایران صادر شدند. یعنی زمانی که ایالات متحده هنوز روابط دیپلماتیک خوبی با ایران داشته است.
21- در حال حاضر F-14 ها تنها از سوی ایران به کار گرفته می شوند.
22- پس از بازنشستگی F-14 ها در آمریکا، این کشور همه  آنها را خرد کرد. (جز تعدادی که در موزه گذاشته شد.) دلیل این کار این بود که ایران نتواند به نحوی به قطعات و لوازم یدکی مورد نیازش دست یابد. ولی ایران تقریباً توانسته در زمینه تأمین قطعات این هواپیما به خودکفایی برسد.

زیردریایی های هسته ای چگونه کار می کنند؟ قایق های خودران بدون ملوان چگونه کار می کنند؟