واقعیت هایی خواندنی درباره گیاه خزه

خزه ها گروهی از گیاهان کرک دار هستند که به شاخه برایوفایتا (Bryophyta) تعلق دارند. حدود 12000 گونه خزه در سراسر جهان یافت می شود. خزه می تواند در زیستگاه های مختلف به حیاتش ادامه دهد اما معمولاً مناطق سایه دار درختستان ها و جنگل ها که آب کافی در آنها فراهم است را ترجیح می دهند.
خزه ها می توانند هم بر روی درختان و هم بر روی زمین رشد کنند، اما بر روی صخره ها، زیر آب و بر روی خاک رس نیز یافت می شوند. حتی اگر خزه ها بتوانند خودشان را با اکوسیستم های مختلف وفق دهند، اما از آلودگی و تغییرات آب و هوایی که در نتیجه فعالیت های انسانی به وجود می آیند تأثیر منفی می پذیرند.
این عوامل گونه های خاصی از خزه ها را در فهرست گیاهان در معرض خطر انقراض قرار داده است.
واقعیت هایی درباره خزه ها
خزه ها گیاهان ریزی هستند. ارتفاع بیشتر خزه ها به یک تا 10 سانتی متر می رسد. ارتفاع بزرگ ترین گونه خزه ها به 50 سانتی متر بالغ می شود.
خزه ها معمولاً به رنگ سبز روشن اند. برخی از گونه ها رنگ سبز محو (تقریباً سفید)، رنگ سبزمایل به آبی، رنگ سبز مایل به زرد و یا رنگ سبز سیاه مخملی دارند.
خزه ها بر خلاف بیشتر گیاهان بافت آوندی ندارند (بافت آوندی نوع خاصی از بافت گیاهی است که برای حمل آب و مواد مغذی از میان گیاه مورد استفاده قرار می گیرد) به خاطر همین خزه ها فاقد ریشه، ساقه و گل اند.
خزه ها از ساختارهایی به نام ریشه نما استفاده می کنند (شبیه ریشه های مینیاتوری به نظر می رسند) تا خودشان را به زمین متصل کنند.
خزه ها در فرایند فتوسنتز، انرژی (به شکل قند) تولید می کنند (فتوسنتز تولید غذا در بخش سبز گیاه از طریق جذب نور خورشید و دی اکسید کربن است.)
خزه ها اولین گیاهانی هستند که موفق به ادامه حیات در زمین جامد شده اند. آنها از جلبک ها تکامل یافته اند.
خزه ها قادر به جذب مقدار زیادی آب هستند و از فرسایش خاک که نتیجه جریان های آب سطحی (رواناب ها) هستند جلوگیری می کنند.
خزه ها در طول جنگ جهانی اول به عنوان باند برای بند آوردن خون مورد استفاده قرار می گرفته اند. خزه ها همچنین برای پایین آوردن عفونت مورد استفاده قرار می گیرند چراکه حاوی ماده شیمیایی با خواص ضد باکتری هستند.
مردم در گذشته از خزه خشک شده برای گرم کردن خانه ها استفاده می کردند. خزه های زنده در آب و هوای سرد برای عایق کاری مورد استفاده قرار می گرفتند. خزه ها همچنین در باغبانی خیلی محبوبند چراکه به مراقبت کمی نیاز دارند، تحمل دوره های خشکسالی را دارند و از نظر بصری زیبایی باغ را بهبود می دهند.
جانورانی خاص، مانند گوزن شمالی، خزه مصرف می کنند زیرا خزه حاوی ماده شیمیایی ای است که خون جانور را گرم می کند.
خزه ها شاخص آلودگی هستند. آنها تنها می توانند در محیط های پاک رشد کنند.
خزه می تواند در طول دوره های گرم سال و هنگامی که آب در دسترس نیست، سوخت و ساز خود را تقریباً به طور کامل متوقف کند.
در چرخه زندگی خزه ها دو نسل وجود دارد: اسپوروفیت و گامتوفیت. (خزه از گیاهانی است که در چرخه زندگی آنها نسل های متناوب وجود دارد.) اسپوروفیت مرحله غیر جنسی است که هاگ ها را تولید می کند. از هاگ ها نسل گامتوفیت ها ایجاد می شوند. گامتوفیت اندام های جنسی نر و ماده را تولید و تولید مثل جنسی را تضمین می کند. نتیجه تولید تخم است که از آن اسپوروفیت به وجود می آید و این روند ادامه می یابد.
خزه در نزدیکی آب زندگی می کند، زیرا سلول های تولید مثلی نر و ماده با همدیگر سفر می کنند و در آب با هم ادغام می شوند.
طول عمر خزه به گونه اش بستگی دارد و از دو تا 10 سال متغیر است.

واقعیت هایی خواندنی درباره گیاه زعفران فیتوپلانکتون چیست؟