دو مکان اصلی زندگی جوامع آبزیان

دو مکان رایج برای زندگی جوامع آبزیان آب شیرین وآب شور دریاها هستند.
جوامع آب شیرین
رودخانه ها و نهرها دارای آب هایی هستند که در یک جهت حرکت می کنند. هم رودها و هم نهرها به سرعت درحال تغییر جوامع هستند. انواع گیاهان و جانورانی را که می توان در جوامع آب شیرین یافت عبارتند از: قزل آلاها، جلبک ها، سیانوباکتری ها، قارچ ها وانواع مختلف ماهی ها.
فیتو پلانکتون ها تنها در لایه های بالایی آب های شیرین یافت می شوند. ازآنجایی که نور فقط در عمق خاصی از آب نفوذ می کند فتوسنتز نیز در لایه های بالایی انجام می گیرد. دریاچه ها و برکه ها حاوی موجودات زیادی مانند ماهی های کوچک، میگوی آب شور، حشرات آبزی و گونه های گیاهی متعدد اند. بنابراین دریاچه ها و برکه ها نیز پشتیبان گونه های گیاهی و حیوانی متنوعی اند.
جوامع دریایی
اقیانوس ها حدود 70٪ سطح زمین را تشکیل می دهند. تقسیم بندی جوامع دریایی به انواع متمایز دشوار است اما براساس میزان نفوذ نور می توان این تقسیم بندی را انجام داد. ساده ترین نوع طبقه بندی، طبقه بندی به دو ناحیه فوتوتیک (photic) و غیر فوتوتیک (aphotic) است.  منطقه فوتوتیک منطقه وابسته به نور است یا منطقه ای که در سطح آب وجود دارد و نور به آن نفوذ می کند. فتوسنتز در این ناحیه رخ می دهد. بیشتر موجودات دریایی در این منطقه وجود دارند.
منطقه غیر فوتوتیک بسیار تاریک و سرد است. نفوذ نور خورشید به آن خیلی کم و ناچیز است. موجودات زنده ای که بیشتر دراین ناحیه ساکن اند شامل اکستریموفیل(موجوداتی جان سخت که در شرایطی مانند سرمای شدید یا تابش رادیو اکتیو توان زندگی دارند. به آنها جانوران شدت دوست هم می گویند.) و بیولومینسانس ها( جانورانی که نور تولید و منتشر می کنند) هستند.
موجودات دیگری نیز دراقیانوس ها زندگی می کنند از قبیل: قارچ ها، اسفنج ها، ستاره های دریایی، شقایق های دریایی، ماهی ها، خرچنگ ها، جلبک سبز و پستانداران دریایی.

موجودات زنده بر اساس چه توانایی ای با محیط های سخت کنار می آیند؟ واقعیت های خواندنی درباره جنگل های آمازون