تغییرات ماشین آلات و وسایل کشاورزی در یک دهه آینده

همین حالا در ایران کمبود کارگر بخش کشاورزی و گرانی دستمزدها به ویژه در زمینه محصولات باارزش تبدیل به نگرانی شده. در این مطلب می بینیم که این نگرانی تنها مربوط به ایران نیست و گریبان بسیاری از کشورها را گرفته. به همین دلیل کشورها دست به کار شده اند تا راه حلی پیدا کنند. راه حل اصلی استفاده از تراکتورهای بدون راننده و ربات ها است که انتظار می رود در دهه آینده استفاده از آنها انقلابی در کشاورزی ایجاد کند. ربات ها می توانند کارهای وقت گیر و گرانی که امروزه به وسیله انسان انجام می شود را به عهده بگیرند.
درواقع نیاز به کنترل هزینه مزارع و افزایش بهره وری، در نهایت کشاورزان را به خرید فناوری های خودکار هدایت می کند.
کارشناسان می گویند اولین موج به کارگیری فناوری های خودکار در درجه اول در زمینه محصولات با ارزش مانند دانه ها، باغات انگور و محصولات تازه خواهد بود. همچنین، برخی از پیش بینی ها نشان می دهد که وسایل خودکار و خودران می توانند جایگزین تراکتورهای بزرگ شوند. تجهیزات رباتی نیز جایگزین ابزاری مانند سم پاش ها می شوند و برای محصولاتی که به ردیف کاشته می شوند و باغات و درختان انگور به کار برده خواهند شد. سایر تجهیزات روباتی هم جایگزین وسایل دیگر خاص مزارع می شوند.
بانک گلدمن ساکس پیش بینی می کند فناوری های زراعی می توانند بازاری240  میلیارد دلاری برای تأمین کنندگان وسایل کشاورزی ایجاد کنند، تراکتورهای کوچک تر بدون راننده خودشان بازاری 45 میلیارد دلاری خواهند داشت. ده ها میلیارد دلار هم می تواند به بازار فناوری های پیشرفته برای انجام کارهای مهم مزرعه مانند دادن کود، کاشت، سم پاشی و آبیاری روانه شود.
افزایش هزینه نیروی کار در حوزه کشاورزی و کاهش هزینه فناوری های خودکار هرچه بیشتر زمینه تغییر را به وجود می آورد.
افزایش هزینه های کارگر، تجهیزات خودکار و حتی نیمه خودکار را تبدیل به فرصت می کند تا جایگزین برخی از نیروهای کار انسانی مورد نیاز در کشاورزی شوند.

قیمت فناوری خود ران ها در حال سقوط است
پیشرفت در فناوری اتومبیل های خودران - از جمله قابلیت تشخیص شیء با استفاده از سیستم های چند دوربینی، رادار و فناوری لیدار در حال سرعت گرفتن است و همین می تواند هزینه های ماشین آلات کشاورزی خودکار را نیز کاهش دهد.
ما شاهدیم که قیمت های حسگرها و فناوری واقعاً در حال کاهش است. هزینه برخی از حسگرهای جدید که به پارک خودکار ماشین و پارک دوبل کمک می کنند، حسگرهای پشتیبان گیری، دوربین ها و وسایلی مثل اینها پایین آمده.
به گفته بانک گلدمن ساکس هزینه فن آوری لازم برای به حرکت درآوردن خودروهای بدون راننده 2700 دلار برای هر خودرو است. البته در کشاورزی، پیچیدگی فناوری های مربوط به تجهیزات رانندگی خودکار پیچیدگی کمی بیشتر است.
شرکت CNH در اروپا به خاطر ساخت تراکتور IH معروف است. این تراکتور می تواند در تمام ساعات شبانه روز بدون سرنشین و با استفاده از فناوری GPS و حسگر کار کند. این ماشین با استفاده از یک دستگاه مانند تبلت مورد نظارت قرار می گیرد.
تراکتور IH در حال حاضر برای رفت و آمد بین زمین کشاورزی و دهکده و به عبارتی حرکت در جاده های روستایی مناسب نیست. بنابراین شرکت CNH بر تکمیل قطعات خارج جاده تمرکز کرده و امیدوار است آنها را تا سال 2020 وارد بازار کند.
دو شرکت Deere و AGCO هم دو تولید کننده ماشین آلات کشاورزی رقیب با شرکت CNH هستند که بر روی فناوری های مشابهی کار می کنند.
سخنگوی Deere می گوید این شرکت در حال کار بر روی فناوری بدون راننده در باغات است.

ربات های کشاورزی
رانندگی خودکار به ماشین آلات بزرگ کشاورزی محدود نمی شود و تراکتورهای کوچک تر و ربات های کشاورزی نیز مورد توجه قرار گرفته اند.
یکی از مزایای دستگاه های کوچک تر این است که سبک ترند و تراکم خاک را کاهش می دهند. مشکلی که امروزه با تراکتورهای سنگین وجود دارد و می تواند میزان محصول را کاهش دهد همین ایجاد تراکم در خاک است.
به گفته بانک گلدمن ساکس، گروهی از تراکتورهای خودکار کوچک تر می توانند درآمد کشاورز را بیش از 10 درصد افزایش دهند و هزینه های کارگر را در مزرعه کاهش دهند. این وسایل بهره وری را افزایش می دهند و پس انداز کشاورز و میزان دقت در کار را نیز افزایش می دهند.
در سطح جهانی، گلدمن ساکس تخمین می زند که پیشرفت در فناوری کشاورزی در حوزه وسایل نقلیه کشاورزی بدون راننده، ربات های مزرعه، هواپیماهای بدون سرنشین و همچنین دقت در کاشت، کوددهی و آبیاری - می تواند بازدهی مزارع را تا سال 2050 به طور بالقوه بیش از 70 درصد افزایش دهد.
از همین حالا وسایل نقلیه بدون راننده به ویژه وسایل نقلیه کوچک تر بیشتر و بیشتر در مزارع دیده می شوند و آنها جایگزین برخی از کارهای دستی ای که به وسیله انسان انجام می گیرد می شوند.
شرکت AGCO می گوید که می توان گروهی از روبات ها را درست کرد که کشاورزان آنها را بر روی یک تریلر قرار دهند. این کار می تواند هزینه های سرمایه گذاری را برای کشاورز کاهش دهد چراکه نیاز به خرید تجهیزات بزرگ نیست.
همین حالا وسایل خودکار قابل تنظیم به مزارع بعضی از کشاورزان وارد شده است. دستگاه های شیردوشی روباتی که به وسیله برخی از دامداری ها مورد استفاده قرار می گیرد و کاشت سبزیجات به صورت اتوماتیک از جمله آنها است. اما وجین و برداشت سبزیجات و میوه ها هنوز هم تا حد زیادی به کار دست انسان متکی است.
البته شرکت Blue River مستقر در کالیفرنیا ربات کاهو را عرضه کرده است.
این ماشین آلات و ربات ها نه تنها به این دلیل که جایگزین کارگر کمیاب مزرعه می شوند خوب اند بلکه از این جهت هم مناسب اند که بهتر از انسان ها کار می کنند. شرکت Blue River ماشین معروفی به نام See and Spray عرضه کرده که می تواند گیاهان و علف های هرز را شناسایی کند و مواد شیمیایی را به طور دقیق به آنها بپاشد.
محصولات شکننده ای مانند گوجه فرنگی تازه و توت فرنگی بیشتر به کار دست انسان نیاز دارند اما صنعت فناوری های خودکار در حال تحقیق بر روی ماشین های هوشمندی است که این محصولات را نیز به طور خودکار برداشت می کنند. این ماشین آلات بین 5 تا 10 سال دیگر در دسترس خواهند بود. در حال حاضر هم عرضه آنها امکانپذیر است، اما باید ارزان تر و قابل اطمینان تر شوند.
مدیر عامل یک شرکت خصوصی تولید تراکتورهای خودکار مستقر در مینه سوتای آمریکا می گوید کشاورزان افراد بسیار محتاطی هستند که این قابل درک است. این شرکت خصوصی در حال تبدیل تراکتورهای موجود به ماشین آلات نیمه خودکار است.

قایق های خودران بدون ملوان چگونه کار می کنند؟ آیا در اعماق گودالی که نور خورشید به آن نمی رسد هم حیات وجود دارد؟