ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی مدیر ارشد رایشمند / پنجشنبه, 05 اسفند,1395 / دسته‌ها: ادبیات فارسی, شعر و غزل, دیوان حافظ غزل شماره‌ی 458 ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشیبی زر و گنج به صد حشمت قارون باشیدر مقامی که صدارت به فقیران بخشندچشم دارم که به جاه از همه افزون باشیدر ره منزل لیلی که خطرهاست در آنشرط اول قدم آن است که مجنون باشینقطه عشق نمودم به تو هان سهو مکنور نه چون بنگری از دایره بیرون باشیکاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیشکی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشیتاج شاهی طلبی گوهر ذاتی بنمایور خود از تخمه جمشید و فریدون باشیساغری نوش کن و جرعه بر افلاک فشانچند و چند از غم ایام جگرخون باشیحافظ از فقر مکن ناله که گر شعر این استهیچ خوشدل نپسندد که تو محزون باشی هزار جهد بکردم که یار من باشی زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی پرینت 859 رتبه بندی این مطلب: بدون رتبه کلمات کلیدی: حافظ دیوان حافظ مدیر ارشد رایشمندمدیر ارشد رایشمند سایر نوشته ها توسط مدیر ارشد رایشمند تماس با نویسنده مطالب مرتبط می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی سلامی چو بوی خوش آشنایی به چشم کرده‌ام ابروی ماه سیمایی نوشتن یک نظر نام: لطفا نام خود را وارد نمایید. ایمیل: لطفا یک آدرس ایمیل وارد نمایید لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد نمایید نظر: لطفا یک نظر وارد نمایید موافقم این فرم نام، ایمیل، آدرس IP و محتوای شما را جمع‌آوری می‌کند تا بتوانیم نظرات درج شده در وب‌سایت را پیگیری کنیم. برای اطلاعات بیشتر خط‌مشی رازداری و شرایط استفاده< /a> که در آن اطلاعات بیشتری در مورد مکان، چگونگی و چرایی ذخیره داده های شما دریافت خواهید کرد. شما باید این قوانین را بخوانید و قبول کنید. افزودن نظر