آیا از کارهایی که هر روز انجام می دهید خوشحال نیستید؟

بارها این حرف را شنیده ام که "من در طول روز وقت کافی برای تمام کردن همه کارهایم ندارم".
اگر شما جزو این دسته از آدم ها هستید، باید تجسم کنید که در طول روز چه کارهایی انجام می دهید. قوه تخیلتان را خوب به کار بیندازید. بسیاری از ما به به مشاجرات و بحث و جدل ها و عقایدمان درباره ترقی یک سری بازی های پیچیده و غیره فکر می کنیم.
من یک بازمانده از بیماری سرطان هستم. سرطان بزرگ ترین معلمم بوده است. زنده ماندن از سرطان به من درباره زندگی بیشتر از آن چه که تاکنون می دانستم آموخته است.
در این شرایط آن چه به ذهنم می آید این است که از شما بپرسم با مهم ترین شخص زندگیتان، یعنی خودتان چگونه رفتار می کنید. منظورم را می فهمید؟
با خودتان روراست باشید. اگر شما به خاطر آن کارهایی که انجام می دهید خوشحال نیستید پس لازم  است بررسی کنید که چرا خوشحال نیستید. ما همه زیر فشاریم تا نقش بازی کنیم. اگر شما هر روزتان را دوست ندارید پس نیاز دارید تا رویه تان را تغییر دهید و آن را از نو بچینید.
کار مشکل را اول انجام دهید. اگر بتوانید این کار را انجام دهید بقیه کارها آسان است. جهان هر چیزی را متعادل می کند و اگر شما از تعادل خارج شوید، جهان به شما این را می فهماند و به شکل خشنی هم آن را می فهمید. بنابراین آن چه که موجب ناراحتی و نگرانی شما می شود را پیدا کنید و به آن حمله کنید. برای این کار مسلماً منابع گران قیمتی را صرف می کنید. موقعی که ماشینتان در هنگام حرکت دچار ناهنجاری است آن را به مکانیکی می برید. برای خودتان هم همین کار را بکنید.
شما بیشتر از آن چه که فکر می کنید وقت دارید. ممکن است به نظر برسد که وقت کافی برای تمام کردن کارهایتان ندارید. اما اگر به ارزش هر ثانیه، دقیقه، ساعت، روز، هفته و ... پی ببرید، می توانید ببینید که واقعاً چه قدر وقت دارید. وقتی شما این را بفهمید این زمان ها کوتاه به نظر نمی رسد.
با دیگران چنان رفتار کنید که دوست دارید آنها با شما رفتار کنند. اگر شما گیاه تربچه ای در یک باغ باشید انتظار نداشته باشید تا گوجه فرنگی از شما برداشت شود. این راه طبیعت است. اگر شما با مردم مثل تفاله رفتار کنید در مقابل مقدار زیادی کثافت دریافت می کنید.
دیگران را به خاطر مشکلاتتان سرزنش نکنید. اگر شما مشکلی دارید آن را به حساب این بگذارید که باید از آن درس بگیرید. جهان شما آینه وجودی شما است. چیزی در شما فریاد می کشد. نمی توانید بشنوید؟
خودتان را برای مشکلاتتان سرزنش نکنید. چند بار تا به حال به خودتان گفته اید که این کار واقعاً احمقانه بود؟ شما نیاز دارید بفهمید که همان طور که هستید کامل هستید و نیاز به چیز بیشتری ندارید. اگر نمی دانید چگونه برای ایدز واکسن درست کنید، به خاطر این است که احمقید. نه! شما فقط مهارت لازم برای این کار را ندارید. زندگی شما با بقیه متفاوت نیست. فقط ببینید که چه مهارت هایی نیاز دارید.
همه اینها را به زندگی روزانه تان تسری دهید. به عنوان یک بازمانده از بیماری سرطان به شما می گویم که اینها مهم هستند. اگر با خودتان مهربان نیستید، ممکن نیست که با دیگران هم مهربان باشید. اگر بی هیچ شرطی عاشق خودتان نباشید نمی توانید عاشق دیگران هم باشید. اگر برای خودتان وقت ندارید ممکن نیست که برای دیگران هم وقت داشته باشید.
و شما بیشتر از آن چه فکر می کنید زمان خواهید داشت.
روز بزرگی داشته باشید.
دیو وینزور*: گوینده رادیو و نویسنده و سخنران در زمینه انگیزش در آمریکا است.

نقد چیست و چگونه باید انتقاد کرد؟ جاى خالى آموزش مهارت هاى زندگى در مدارس