رياضيدان و اخترشناس هوشمند آلماني در 1893 ديده به جهان گشود. با شروع تحصيلات، دريافت رياضيات با جاذبهاي دو چندان وي را به خود ميخواند پس به دانشگاه مونستر رفت و سه سال نيز در سمت دستياري فيليكس كلاين رياضيدان نامي خدمت كرد. در سال 1919 موفق به دريافت مدرك دكترا گرديد و به تدريس در دانشگاه مشغول شد.
در 1913 به آمريكا رفت و به وي پيشنهاد شد تا در رصدخانهي ويلسن كاليفرنيا به كار مشغول شود. با اشتياق پذيرفت و اندكي بعد كشف كرد كه سيارهي ايكاروس از عطارد به خورشيد نزديكتر است. مطالعات و تفحصات بسيار او نتايج بسيار ارزشمند در پي داشت، در 1952 ثابت كرد كهكشان آندرومدا بسيار دورتر از آن است كه قبلاً تصور ميشده و به اين ترتيب مشخص شد جهان بسيار بزرگتر از آن است كه دانشمندان ميپنداشتند. در 1954 توانست با تلسكوپ پالومار، كوازارها را تشخيص دهد يعني اجسامي آسماني كه قبل از آن تنها راديو تلسكوپها قابل شناسايي بودند. در 1957 كشف كرد كه از كهكشان m87 نور كاملاً قطبيدهاي ساطع ميشود و اجسامي كه بعدها اخترنما ناميده شدند را توجيه كرد. نظريات باده دربارهي چرخهي عمر ستارگان و ابعاد كهكشانها درك دانشمندان را متحول ساخت و نبوغ علمي او را به اثبات رساند وي در سال 1958 آلمان بازگشت و در 1960 درگذشت.