در جوامعی که از نظام اقتصادی پیشرفته ای برخوردارند, خانواده تبدیل به واحدی می شود که زمینه اجرای کلیه نقش های موجود در وضعیت های مختلف سیستم اقتصادی را برای اعضای خود فراهم می کند
خانواده در طول زمان دچار تغییر و تحول شده است. دلایل اصلی تحول خانواده در اروپا عبارت است از تغییر خصوصیات شکل تولید و بهره برداری, تحرک نیروی کار, افزایش فعالیت های نوع دوم و سوم (صنایع وخدمات), بالا رفتن سطح مصرف و استفاده از کالاها و خدمات تازه مصرفی. این دگرگونی ها سبب شد که مسئولیت های جمعی و عمومی جانشین مسئولیت های خانوادگی شوند, فرد خود را متعلق به جامعه بداند و خانواده نقش حمایت کننده خود را از دست بدهد.

من شروع سه کسب و کار موفق را مدیریت کرده ام و نابغه هم نیستم. این طور گفته می شود که نام خانوادگی من تنها برین (brain) [به معنی مغز] است. پس این باید به شما امید بزرگی بدهد – اگر حتی من بتوانم سه کسب و کار موفق را شروع کنم, پس هر کسی می تواند. اجازه دهید یکی یکی درباره شان صحبت کنم که متوجه شوید درمورد چه دارم صحبت می کنم.
ناشر بودن
یکی از کسب و کارهایی که من و درواقع با همسرم شروع کردم یک شرکت انتشاراتی است. من دوازده کتاب نوشته ام و با سه ناشر مختلف کار کرده ام, اما کتابی برای نوجوانان نوشتم و برای پیدا کردن ناشری برای آن به زحمت افتادم (بله, حتی اگر دوازده کتاب موفق بنویسید و صدها هزار کپی از آنها بفروشید, ناشران همچنان به شما کم محلی می کنند. این بخشی از بازی است). به این ترتیب تصمیم گرفتیم شرکت انتشاراتی خودمان را خلق کنیم. 

هنگامی که بازی هالو (یا هر بازی ویدئویی دیگر) را برای اولین بار بازی می کنید, ایده ای در مورد این که "محیط" شبیه به چیست ندارید. نمی دانید پسران بد کجا پنهان شده اند یا کجا اسلحه های خود را دوباره پر کنید و غیره. این درباره محیط کسب و کار نیز صادق است, پس بیایید به محیط کسب و کار آمریکایی در ساده ترین واژه های ممکن نگاهی بیندازیم :
این که چگونه آمریکا کار می کند این است. به فرض آن چه به دست آورده ایم یک اقتصاد 10 تریلیون دلاری است که به این معنی است که در میان این ملت, مردمی وجود دارند که  10 تریلیون دلار را سالانه در ازای کالاها و خدمات دست به دست می کنند. شما زنگ می زنید و برای یک پیتزا 10 دلار می پردازید, این 0.0000000001% اقتصاد آمریکا می باشد. درواقع شما هر زمان که چیزی می خرید در آن مبلغ 10 تریلیون دلار  نقشی ایفا می کنید.

"اگر تلاش کنید, به میزانی شانس موفقیت وجود دارد." اگر تلاش نکنید, واضح است که هیچ شانس موفقیتی وجود ندارد. بایستی برای این که برنده شوید وارد بازی شوید.
"آنهایی که به تلاششان ادامه می دهند سرانجام موفق می شوند." این یک واقعیت زندگی است. شانس, ره آورد آماده شدن و همچنین ره آورد پشتکار است.
شما خواهید شنید که مردم می گویند, "از هر 10 کسب و کار نه تا شکست می خورد, پس چرا خود را به زحمت بیندازیم؟" در اینجا جور دیگری می توان به این قضیه نگاه کرد --- شانس موفقیت 10 درصد است. شما نه (9) کسب و کار را شروع می کنید که شکست می خورند و دهمی موفق می شود و شما یک میلیون دلار به دست می آورید. آنها شانس های خیلی استثنایی اند. همین را با یک شرط بندی مقایسه کنید که برای مثال 9,999,999 بلیط از 10,000,000 تا شکست می خورد. با این حال ده ها میلیون نفر قمار می کنند حتی اگر امتیازها به این بدی باشد. شروع کردن یک کسب و کار به سادگی خرید یک بلیت قمار نیست, مطمئن باشید, اما در ذهن خود بسپارید که, "هرچه را تمرین کنید ساده تر به دست می آید."

نقل قول وودی آلن درست است: "80 درصد موفقیت ارائه کردن است." ساده است. اگر شما  گام اول را به سوی آغاز یک کسب و کار بردارید, احتمال موفقیت خودتان را به طور شگرفی بهتر می کنید.  
نخستین دلیل برای آن آشکار است. اگر نخستین گام را برندارید, پس هرگز یک کسب و کار را شروع نخواهید کرد و احتمالاً نمی توانید در آن کار نیز موفق شوید. 
دلیل دوم مهم تر است. اگر احتمالاً سخنرانی افراد انگیزه دهنده ای مانند دنیس وِیتلی Dennis Waitley, تونی رابینز Tony Robbins و زیگ زیگلار Zig Ziglar را شنیده باشید, چیزی که بیشتر و بیشتر خواهید شنید  واقعیت "هدف گذاری" است. ساده است. اگر مدت زمانی برای هدف گذاری برای خودتان اختصاص داده و سپس آن ها را بنویسید, شانس رسیدن به اهدافتان به میزان زیادی بالا می رود. نوشتن اهداف بر روی یک کارت دارای فهرست و چسباندن آن به آینه حمام به طوری که اولین چیزی باشد که هر صبح می بینید نیز یک اقدام هوشمندانه است. من نمی دانم که چرا این کار خیلی خوب اثرمی کند اما می دانم که اثر می گذارد. 
پس آنچه که شما بایستی انجام دهید نوشتن تعدادی هدف برای خودتان روی یک تکه کاغذ است, و یکی از آنها باید "راه اندازی کسب و کارم باشد" , و شما بایستی اهدافتان را به آینه حمام بچسبانید. من امروز هم آن را انجام دادم. 

کارآفرین. تعریفی که در لغت نامه آمده به این تعریف شبیه است: 
فردی که سازمان دهی کرده, اجرا نموده و برای مخاطره یک کسب و کار ریسک می کند. 
اما تعریف من از این قرار است:
کارآفرین کسی است که کسب و کارهای موفق را آغاز می کند. مردم چندان با کسانی که کسب و کارهای ناموفق را آغاز می کنند مهربان نیستند. به مجرد این که موفق شوید, یک قهرمان هستید و مردم شروع به کارآفرین نامیدن شما می کنند. 

کسب و کاری شروع کنیدبله – شما نیاز دارید که کسب و کاری آغاز کنید. در آمریکا, آغاز کردن یک کسب و کار موفق مطمئن ترین و قابل کنترل ترین راه در دسترس برای به دست آوردن یک میلیون دلار ظرف کمتر از 42 سال است. 
در واقع تصمیم به شروع یک کسب و کار ما را به بخش کلیدی گفتگویمان می رساند. امروزه در اقتصاد ما (کشور آمریکا) دو ذهنیت وجود دارد. شما یا می توانید کارمند کس دیگری باشید یا می توانید کسی باشید که دیگران را به استخدام در می آورید. شما می توانید برای یک کسب و کار کار کنید, یا می توانید کسب و کاری برای خودتان داشته باشید. 
لطفاً فکر نکنید که من می گویم "کارمند بودن" چیز بدی است. دلایل خوب زیادی برای کارمند بودن وجود دارد. برای مثال, کارمند بودن یک راه بزرگ برای یادگیری این است که یک کسب و کار چگونه کار می کند به طوری که شما بتوانید کسب و کاری برای خودتان ایجاد کنید. ساده است. شما  نیاز دارید که کارمندی با چنین طرز فکری شوید. 

روزی 5 دلار پس انداز کنید 
اگر می خواهید یک میلیون دلار بدست بیاورید, روزی 5 دلار در یک حساب بانکی بگذارید. معامله بزرگی نیست, امروزه در بسیاری از جاها یک پاکت سیگار 5 دلار هزینه دارد. شما پولتان را در یک حساب می گذارید, که مانند یک صندوق انباشته عمل می کند که هر سال به شما بهره متوسط 10 درصدی و فوری می دهد. در مدت 42 سال شما یک میلیون دلار دارید. چه چیزی می تواند ساده تر از این باشد؟ 
مشکل این جاست که چه کسی می خواهد 42 سال منتظر بماند؟ این مدت بسیار طولانی است. اگر بخواهید فرایند را کوتاه کرده و یک میلیون دلار را ظرف چند سال به دست آورید چه می کنید؟ در آمریکا در واقع تنها یک راه برای انجام آن وجود دارد .

راه های آسان برای به دست آوردن یک میلیون دلار
اگر هدفتان به دست آوردن یک میلیون دلار است, چند راه ساده برای دستیابی به هدفتان وجود دارد.
اگر به دنبال ساده ترین راه برای ثروتمند شدن هستید, به ارث بردن پول بایستی در بالای لیستتان قرار گیرد. البته کنترل کمی بر آن دارید.
ساده ترین راه دیگر برای ثروتمند شدن احتمالاً ازدواج با فردی ثروتمند خواهد بود, با فرض این که می توانید یک همسر مناسب پیدا کنید (اشاره می کنم که من خودم این روش را انتخاب نکرده و راه "عشق واقعی" را به جای آن دنبال کردم).

 نوشته ای که در پی می آید متن سخنرانی مارشال برین (Marshall Brain) پایه گذار سایت HowStuffWorks است. این سایت یکی از پربیننده ترین سایت های نوجوانان در جهان است.
 
مقدمه
 
هفته گذشته برای سخنرانی برای یک گروه 200 نفری از دانشجویان دانشگاه Dukeدعوت شدم. برگزارکنندگان سخنرانی به من آزادی انتخاب موضوعم را دادند و من تصمیم گرفتم در این مورد صحبت کنم که:
چگونه یک میلیون دلار به دست آورید موضوعی است که: الف) دانشجویان به آن علاقه مندند و ب) من صلاحیت صحبت در مورد آن را دارم.
 
من سخنرانی ام را ضبط نکردم. پس آنچه در اینجا آورده ام افزودن به آن صحبت ها در قالب نوشته برای شماست تا آن را در اوقات فراغت خود بخوانید. امیدوارم برایتان مفید باشد و به شما نشان دهد که چگونه گام نهادن در جاده ثروتمند شدن را شروع کنید.

بيشتر ما فكر مى كنيم براى اين كه كشورى توسعه يافته داشته باشيم بايد زياد كار كنيم، با پشتكار باشيم و به نيروى كار آموزش مناسبى ارائه كنيم. همه اينها درست است ولى ما يك چیز بسيار مهم را ناديده گرفته ايم و آن اين كه براى افزودن به سرعت پيشرفتمان بايد افراد مخاطره پذيرى داشته باشيم و جامعه هم زمينه مناسبى براى خطركردن ايجاد كند.
همه افراد درجه اى از خطرپذيرى دارند ولى درجه مخاطره پذيرى در افراد مختلف با يكديگر فرق مى كند. برخى از افراد افق هاى زندگى شان را گسترش مى دهند. چنان كه يكى از دهى كوچك برمى خيزد و شركتى بنا مى نهد كه ايده هاى جديد را عملى مى كند و در جهان بى رقيب مى شود و ديگرى از سى دى فروشى دوره گرد به بزرگ ترين تاجر سى دى تبديل مى شود.

آیا تا به حال برایتان پیش آمده که چیزی از والدینتان خواسته اید و آنها آن را برای شما نخریده اند و خودتان هم پول نداشته اید تا آن چیز را برای خودتان بخرید؟ حتماً پیش آمده. شاید برایتان پیش آمده که  لباس های جدید،‌بلیت كنسرت یا فوتبال، ‌یا یك "ام پی تری پلیر" خواسته اید و نتوانسته اید آنها را برای خودتان بخرید. یا  اصلاً پیش خودتان  تصور كرده اید كه خودتان مالك رایانه یا خودرو باشید؟ یك نقشه پس انداز و بودجه می تواند هم برای هدف های مالی كوتاه مدت (مثل خرید رایانه) ‌و هم هدف های مالی بلندمدت (مثل پس انداز برای رفتن به یک دانشگاه عالی) کمکتان کند.

ژاپن نخستين کشوری بود که آموزش کارآفرينی را از مدرسه شروع کرد. به اين ترتيب نوجوانان ژاپنی در دبيرستان های اين کشور آموختند که چگونه بايد در حين تحصيل کار کنند و از کار خود سود به دست آورند. آنها به اين ترتيب به جهش صنعتی کشورشان کمک کردند. اين تجربه و تجربه موفق ساير کشورها نشان می دهد که برای پرورش انسان هايی کارآفرين بايد مفاهيم مربوط به کارآفرينی به شکل پررنگی در کتابهای درسی ايران نيز گنجانده شود.
خانواده هايی که کارآفرين پرورش می دهند

یك كارت پلاستیكی كه روی آن نام صاحب كارت و شماره اش ثبت شده و پشت آن نوار مغناطیسی حاوی اطلاعات مهم شخص است، اینك به یك وسیله مهم كسب و كار و تجارت –تجارت الکترونیک- تبدیل شده است.
داشتن كارت اعتباری به این معناست كه مؤسسات یا بانك هایی وجود دارند كه به افراد اعتبار می دهند و براساس این اعتبار فرد می تواند بدون این كه پول نقد بپردازد كالایی را خریداری كند و از این امكان برخوردار شود كه به جای آن كه هزینه كالا را همان آن بپردازد، به مرور زمان و به اقساط آن را بپردازد. به عبارتی پرداخت پول به فروشنده با شرایط آسان تر برای مشتری تضمین می شود و به پولی كه به عنوان اعتبار نزد بانك است نیز دست نمی خورد. در ایران بیشتر بانك هایی كه مردم با آنها زیاد سر وكار دارند، كارت اعتباری نمی دهند. در حال حاضر كاربرد بیشتر كارت های بانكی تنها به استفاده از باجه های خودپرداز محدود می شود و این كارت ها بسیاری از ویژگی های كارت های اعتباری را ندارد.

بعضی ها می گویند وقتی نسل جوان و نوجوانمان را با نسل های گذشته مقایسه می كنیم، می بینیم كه اینها نسل پرتوقع تری شده اند. دست كم در نسل های گذشته كسی به خاطر این كه برایش میز رسم نخریده اند، پول تلفن همراهش را نداده اند و بر سرش فریاد زده اند، افسرده نمی شد.
همچنین در گذشته تعداد كمتری از نوجوانان پیدا می شدند كه به خاطر این كه والدینشان آن چه را كه می خواستند برایشان تهیه نمی كردند، بنای ناسازگاری با آنها را می گذاشتند. اما این روزها بر تعداد والدینی كه از این رفتار فرزندشان شكوه دارند افزوده می شود.

اگر می خواهیم که دیگران به حقوق ما احترام بگذارند، ما باید حقوق دیگران را به رسمیت بشناسیم. اگر ما از نتیجه فکر و اندیشه کسی بدون رعایت حقوقش استفاده کنیم، کسانی نیز بدون زحمت از نتیجه فکر و اندیشه ما سوءاستفاده می کنند. اگر افراد به کار یکدیگر احترام نگذارند، هیچ کس به دنبال کار جدید نمی رود. یکی از حقوقی که همه ما باید رعایت کنیم رعایت حقوق مالکیت فردی یا کپی رایت  است.

رعایت نکردن حقوق مالکیت معنوی به کسانی که از نظر فکری پدید آورنده هستند ضربه می زند. مثلاً در مورد نرم افزارها، برخی با کپی کردن نرم افزارهایی که گاهی چند ماه و حتی چندسال صرف پدید آوردن آنها می شود، به حقوق پدیدآورندگان لطمه می زنند. این افراد قفل سی دی ها را می شکنند و آن را با تیراژ زیاد در جامعه منتشر و توزیع می کنند. در نتیجه در حالی که کشوری نظیر هند با انجام سرمایه گذاری های عظیم درصنعت نرم افزار توانسته بسیاری از عقب ماندگی هایش را جبران کند، اساتید و دانشجویان ایرانی به خاطر رعایت نشدن حقوق مالکیت فکری شان علاقه ای به کار در این زمینه ندارند و سرمایه گذاران خارجی هم وارد این عرصه نمی شوند.

چه قدر با این جمله كه مدتی است ورد زبان برخی شده موافقید: "اینجا ایران است. در ایران برنامه ریزی معنی نمی دهد". اگر این حرف درست است پس چرا انسان های موفق با برنامه و نیز شركت هایی وجود دارند كه محصولاتشان را به كشورهایی با شدیدترین قوانین كیفیتی و نیز به بزرگ ترین شركت های چندملیتی می فروشند؟
نمونه این شركت ها، شركتی است كه یكی از قطعات اصلی خودرو را تولید می كند. مدیر كارخانه در هنگام استخدام نیروی كار، تمام وظایف آنها و انتظاراتش را موبه مو برای شان شرح می دهد و در قرارداد استخدام ارائه تمام امكانات و تسهیلات ممكن نظیر وسایل رفت و آمد... را قید می كند تا نیروهای كارش از این بابت هیچ نگرانی ای نداشته باشند.

زمانی هدف نظام آموزشی آن بود که کارمندان خوبی پرورش دهد. ولی با ورود به قرن 21 نظام های آموزشی هدف دیگری را دنبال می کنند.

در عصر جدید عمر مشاغل گاهی به ده سال هم نمی رسد. برای همین نیروهایی که در مدرسه و دانشگاه پرورش می یابند باید انعطاف پذیری لازم را داشته باشند که با 60 ساعت آموزش مهارت های جدیدی بیاموزند و وارد شغل جدیدی شوند. به همین دلیل بر اساس شیوه های جدید آموزشی در دنیا، دیگر نظام های آموزشی انبوهی از اطلاعات ریز را آموزش نمی دهند و شیوه حافظه محوری را کنار گذاشته اند. بلکه توانایی حضور ذهن، تشخیص، انتخاب، استدلال و مشارکت را می آموزند. در عصر جدید کسانی که می خواهند وارد بازار کار شوند باید توانایی مناظره، تمرکز و گزینش اطلاعات را داشته باشند. به این ترتیب از این توانایی برخوردار می شوند که به عنوان مثال با رجوع به اینترنت اطلاعات مورد نیازشان را تأمین کنند و خود را در هر زمانی با مقتضیات حرفه خودشان و یا هر حرفه جدیدی که می خواهند وارد آن شوند وفق دهند.

چرا تخت جمشيد بعد از چند هزار سال همچنان بينندگان را متحير مى كند؟ چرا برخى از بناهاى دوران صفوى به بناهايى ماندگار تبديل شده اند؟ چرا شهرى نظير پاريس سالانه ميليون ها گردشگر را به سوى خود جلب مى كند؟ دليل در يك ضرب المثل فرانسوى با اين مضمون نهفته است كه اصل كار در ظريف كارى است.

مى گويد: "مدتى پيش كار در حرفه اى را شروع كردم كه هنوز نمى دانم در آن موفق مى شوم يا نه. اين حرفه پشتكار، زمان و زحمت زيادى مى طلبد. همه كسانى كه از چند و چون كارم خبر دارند، بارها گفته اند كه چنين كارهايى فايده ندارد و اصولاً اين همه كار كردن و وقت گذاشتن  بيهوده است. اگر هم به نتيجه برسد نتيجه فورى ندارد. وقتى از كار زياد خسته مى شوم، فكر مى كنم كه ديگران درست مى گويند. من هم بهتر است از وضع موجود راضى باشم و هر از گاهى مانند آنها از بى وفايى دنيا و سختى روزگار بنالم و آه بكشم."