چگونه شخصیت مان را به گونه ای که دوست داریم تغییر دهیم؟

آیا می خواهید شخصیت تان را تغییر دهید؟ اگر شما هم مثل بیشتر مردم باشید، پاسخ تان مثبت است. پنج جنبه کلیدی شخصیتی از نگاه روانشناسان عبارت است از: برونگرایی (لذت بردن از بودن با دیگران)؛ وجدان؛ باز بودن؛ توافق؛ روان رنجوری (پاسخ به عوامل استرس زا با افسردگی یا اضطراب). در یک تحقیق در آمریکا، اکثر قریب به اتفاق پاسخ دهندگان گفتند می خواهند یک یا بیشتر از یک جنبه از شخصیت شان را تغییر دهند.
خبر خوب این است که تغییر شخصیت مان ممکن است. در یک تحقیق، محققان از دانشجویان کالجی در آمریکا پرسیدند دوست دارند چه تغییراتی در شخصیت شان ایجاد شود. سپس پیشرفت دانشجویان در تغییر جنبه های شخصیتی شان را در طول یک ترم اندازه گیری کردند. نتایج تحقیق نشان داد که در واقع تغییر شخصیت ممکن است به شرط این که از راه درستش وارد شویم. آن چه لازم است انجام دهیم عبارتند از:

1- هدفی ملموس داشته باشیم.
دانشجویانی که گفتند می خواهند خود انضباطی داشته باشند یا بهتر رفتار کنند، قبل از این که حتی کارشان را شروع کنند افرادی شکست خورده بودند. اگر می خواهیم تغییری ایجاد کنیم، باید با یک هدف قابل اندازه گیری و عملی شروع کنیم، مانند این که: می خواهم دوستان جدیدی پیدا کنم و یا می خواهم در مسابقات دو شرکت کنم. به این ترتیب بسیار محتمل تر است تا به تمام یا بخشی از هدف مان دست پیدا کنیم.

2- برنامه داشته باشیم.
محققان در تعیین هدف و دنبال کردن آن به برخی از دانشجویان کمک کردند. آنها را تشویق کردند تا با برنامه ریزی برای دستیابی به اهداف شان در طول زمان کار کنند. سپس کار آنها را پیگیری کردند و درباره پیشرفت شان از آنها سؤال می کردند. کسانی که برایشان برنامه ریزی انجام شد و پیشرفت شان پیگیری شد بیش از دیگران پیشرفت کردند.

3- اقدامات مشخص تری انجام دهیم.
نتایج تحقیق نشان داد اقدامات هرچه مشخص تری که ما در مسیر هدف مان انجام می دهیم احتمال این که به هدف مان دست پیدا کنیم را بیشتر می کند. بنابراین، به جای این که پیدا کردن سه دوست جدید را در این ماه هدف خود تعیین کنیم، باید سعی کنیم هدف را حضور در چهار مهمانی خانوادگی یا دوستانه قرار دهیم. یا با دست کم ده نفر از دانشجویان یا هم مدرسه ای هایمان درباره یک رویداد صحبت کنیم و با اطلاعات تماس و نقشه این که دست کم با یک نفرشان رفیق شویم به خانه برگردیم.

4-  واقع بین باشیم.
براساس تحقیقاتی که در دانشگاه تورنتو انجام شده، افراد به این دلیل در دستیابی به اهداف شان شکست می خورند که مجموعه ای از انتظارات غیر منطقی از خود تعریف می کنند. هم از جهت ایجاد تغییر بنیادین و هم از نظر سرعت انجام آن. هنگامی هم که شکست می خورند، خود را به خاطر ضعف یا نداشتن نظم سرزنش می کنند. بعد دوباره هدف بزرگ تری را تعیین می کنند اما باز هم تغییر چندانی در رویکردشان ایجاد نمی کنند.
برای کسب موفقیت نباید مثل این گونه افراد باشیم. اگر ما فردی درونگرا هستیم که به ندرت در فعالیت های اجتماعی شرکت می کنیم، نباید طوری برنامه ریزی کنیم که یک ماهه به فردی که از مهمانی لذت می برد تبدیل شویم. اگر با سه بار طی کردن کوچه مان احساس می کنیم پیاده روی طولانی ای انجام داده ایم نباید در مسابقات نیمه ماراتن ثبت نام کنیم. در مقابل، باید مجموعه ای از اهداف قابل دسترسی و کوچک تعیین کنیم و وقتی به این اهداف دست پیدا کردیم به سوی اهداف کمی بزرگ تر حرکت کنیم.
 
5- صبور باشیم.
یکی از جالب ترین یافته های روانشناسان این است که شخصیت همه ما تغییر خواهد کرد، چه سعی کنیم چه سعی نکنیم. شخصیت ما در طول زندگی مان راکد باقی نمی ماند و به طور کلی و به احتمال زیاد در جهت بهتر شدن تغییر می کند. بیشتر مردم در دهه 50 و 60 زندگی شان خود را منظم تر و خوشایندتر از دوران نوجوانی و یا دهه 20 زندگی شان می بینند، چه سعی کنند تغییر کنند یا سعی نکنند. پیدا کردن کاری که عاشق اش باشیم باعث می شود با وجدان تر شویم؛ یک ازدواج شاد و یا داشتن رابطه ای دراز مدت با یک دوست به ما عزت نفس بالاتر و ثبات عاطفی بیشتر می دهد.
این بدان معنی است که در هر مقیاس شخصیتی ای که باشیم، امید برای همه مان وجود دارد.

داشتن یا نداشتن اعتماد به نفس از چه ناشی می شود؟ 9 پرسش برای تشخیص میزان سادیسمی بودن یک نفر