داشتن یا نداشتن اعتماد به نفس از چه ناشی می شود؟

اعتماد به نفس مجموع ایده ها، نظرات و احساسات ما درباره خودمان است. عواملی به ما می آموزند چگونه درباره خودمان فکر و احساس کنیم. از جمله این عوامل عبارتند از:
والدین، معلمان و ... . هنگامی که بچه های کوچکی هستیم، بزرگسالان می توانند بر ایده هایی که درباره خودمان داریم اثر بگذارند.
وقتی افراد دیگر به آن چه در ما خوب است توجه می کنند و تشویق مان می کنند و از ما حمایت می کنند، اعتماد به نفس مان می تواند افزایش یابد اما اگر پدر و مادر به جای ستایش کودک، وقت بیشتری را صرف انتقاد از کودک کنند، می توانند کسب اعتماد به نفس را برای بچه سخت تر کنند. تمسخر و اذیت شدن از سوی خواهر و برادر یا همسالان هم می تواند به عزت نفس کودک آسیب برساند.
جذب پیام های منفی آسان است به طوری که می تواند به بخشی از آن چه درباره خودمان فکر می کنیم تبدیل شود.
«صدای درونی» خودمان. هر کدام از ما یک صدای درونی داریم. بخشی از این صدای درونی منعکس کننده آن چیزی است که درباره خودمان فکر می کنیم.
هنگامی که اوضاع چندان خوب نیست، داشتن صدای درونی مفید می تواند به ما یادآوری کند موضوعاتی را در دیدگاه مان حفظ کنیم و یا تشویق مان کند دوباره سعی کنیم. وقتی به این گونه به خودمان فکر می کنیم - حتی زمانی که اشتباه می کنیم - عزت نفس مان می تواند افزایش یابد اما برخی از افراد یک صدای درونی حیاتی دارند که به نظر می رسد با هر چیزی که انجام می دهند زاویه دارد.
با گذشت زمان، گوش دادن به صدای درونی منفی می تواند درست به همان اندازه انتقادی که فرد دیگری از ما انجام می دهد به اعتماد به نفس مان آسیب برساند. برخی از افراد به قدری از منتقد درونی شان استفاده می کنند که حتی متوجه نیستند خودشان در حال پایین آوردن خودشان اند. آنها به اشتباه بر این باورند که فکر «من به حد کافی خوب نیستم» عین «حقیقت» است.
مقایسه خودمان با دیگران. ما هرکدام تصویری از «من ایده آل» مان داریم. من ایده آل یعنی تصویری که از فردی که می خواهیم باشیم یا فکر می کنیم باید باشیم داریم. خوب است که آرزوی بهترین ها را برای خودمان داشته باشیم و افراد دیگر می توانند الگوهایی برای این کیفیت خوب باشند اما باید بدانیم که برای همه ما بهترین بودن به معنی دانستن نقاط قوت مان و استفاده از آنها است. تلاش برای بهترین بودن خودم (به جای تلاش برای این که مانند شخص دیگری باشم) کمک می کند تا عزت نفس مان قوی بماند.
مقایسه خودمان با دیگران و تمرکز بیشتر بر آن چه آنها در آن بهتر به نظر می رسند، می تواند اعتماد به نفس مان را کاهش دهد. برخی از افراد درست نمی توانند کیفیت های خوب و نقاط قوت شان را ببینند چرا که عادت دارند وقتی درباره خودشان فکر می کنند خوبی هایشان را نادیده بگیرند و یا کم اهمیت جلوه دهند و نقاط منفی شان را برجسته کنند. تمرکز ما بر نقاط ضعف مان و نادیده گرفتن نقاط قوت مان عاملی برای این است که عزت نفس پایین داشته باشیم.
اگر اعتماد به نفسم پایین باشد چه کنم؟
اگر عزت نفس مان کمتر از آنی است که باید باشد چگونه می توانم آن را بهبود ببخشم؟
از آن جایی که اعتماد به نفس محصول افکار و نظرات خود ما است، بنابراین چیزی است که می توانیم آن را ایجاد کنیم. به دست آوردن اعتماد به نفس تلاش و تمرین می طلبد. ما می توانیم به خودمان آموزش دهیم که به شکل مثبت و صادقانه درباره خودمان فکر کنیم. ما می توانیم نظرات و احساسات مثبت تری را درباره خودمان ایجاد کنیم.
این کار را باید با توجه به صدای درونی مان شروع کنیم. آیا صدای درونی مان خیلی انتقادی است؟ آیا ما بیش از حد به خودمان سخت می گیریم؟ باید به آنچه از خودمان انتظار داریم توجه کنیم و تلاش برای بهترین بودن خودمان را جایگزین نیاز به کمال کنیم.
سعی کنیم نسبت به خودمان مهربان تر و پذیرنده تر باشیم. به خودمان اجازه دهیم به جای این که بر آن چه انجام نداده ایم تمرکز کنیم نسبت به کارهایی که با موفقیت به انجام رسانده ایم احساس خوبی داشته باشیم. اجازه دهیم فکر و احساس خوب مان درباره خودمان تبدیل به یک عادت سالم روزانه شود.

ویژگی های افراد با اعتماد به نفس و بدون اعتماد به نفس چگونه شخصیت مان را به گونه ای که دوست داریم تغییر دهیم؟