آیا انسان ها از خلاقیت می ترسند؟

آیا جوامع انسانی بر مبنای ایده های نو و افكار متفاوت افراد خلاق به رونق و پیشرفت می رسد؟ پاسخ بیشتر ما به این پرسش مثبت است. اما یک تحقیق نشان داده با این كه بسیاری از افراد در ظاهر می گویند برای خلاقیت ارزش قایلند و حتی از كسانی در بین خودشان كه تخیل بیشتری دارند تعریف می كنند اما این از ته دل نیست.
دلیلی كه محققان می آورند این است كه افراد مایل نیستند با مخاطرات همراه با ابداعات مواجه شوند. در واقع براساس یك قانون عام، ما انسان ها نامشخص بودن، بلاتكلیفی و عدم قطعیت را دوست نداریم و این موضوعات ما را مضطرب می كند. به طوركلی جهان مكان بسیار مبهمی است و بنابراین ما به سختی تلاش می كنیم تا جایی كه می توانیم از ابهامات بكاهیم. این كار را هم با تكرار انتخاب های همیشگی و انتخاب هایی كه وضع موجود را حفظ می كنند انجام می دهیم.
از طرف دیگر خلاقیت مستلزم تازگی و خیال پردازی درباره امكانات یا احتمالات جدید است. همچنین لازمه خلاقیت ارایه تركیبی نو از عناصر است كه این تركیب تقریباً آزمایش نشده و آزمایش نشده هم نامشخص و ترس آور است. این شرایط ممكن است ما را به طور بالقوه دست پاچه و شرمسار كند چراكه هرگز تضمینی برای موفقیت وجود ندارد.
یك نمونه از تناقض بین حرف و عمل را می توان در سازمان ها، نهادها و افراد تصمیم گیر مشاهده كرد. آنها با این كه ادعا می كنند خلاقیت برایشان مهم است ولی اغلب ایده های خلاق را رد می كنند.
بسیاری از معلمان هم دوست ندارند كه دانش آموزان كنجكاوی نشان دهند یا تفكر خلاق داشته باشند. حتی اگر خلاقیت به عنوان یكی از اهداف مهم آموزش و پرورش مطرح شود. اگر هم معلمی به طور دایم روش ها و كارهای خلاقانه دانش آموزی را خنثی می كند ممكن نیست كه او بتواند در مقابلش استقامت كند مخصوصاً اگر چنین دانش آموزی در سنین كودكی باشد. در عوض دانش آموز ممكن است بیاموزد افكار خلاقانه اش را پیش از این كه به طور كامل شكل بگیرد متوقف كند تا مبادا به دردسر بیفتد یا حرف اشتباهی بزند و كار اشتباهی از او سر بزند. به این ترتیب فرد ممكن است به طور همه جانبه شخصیتی ضد خلاقیت پیدا كند و حتی نسبت به آن دچار تعصب شود این در حالی است كه به احتمال زیاد از نگرش منفی خود به خلاقیت هم ناآگاه است.
یک تحقیق نشان داده ما ممكن است به طور ناخودآگاه در مقابل عقاید خلاق تعصب نشان دهیم كه خیلی شبیه به نژادپرستی یا ترس های روانی است.
دانشمندان برای انجام تحقیق خود از تستی موسوم به IAT استفاده كرده اند. آنها تاكنون با این تست شیوع ناخودآگاه تعصبات در زمینه هایی مثل نژاد، جنس، سن و بیماری روانی و ناتوانی را بررسی كرده اند و حالا این تست را در رابطه با خلاقیت كه تاكنون نیازی به آزمایش آن احساس نمی شد هم به كار بسته اند.
آنها به این ترتیب نتیجه گرفتند كه نوآوری هیچگاه به وسیله جامعه مورد استقبال قرار نگرفته. این نتیجه خود محققان را نیز حیرت زده كرده.

آیا دمای دست افراد گویای طبیعت آنها است؟ کلید بهبود آموزش و پرورش