درمان دندان نهفته را به تعویق نیندازید
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در مراجعه به دندان پزشک، از وجود چند دندان نهفته در فک خود مطلع شوید. در چنین شرایطی باید چه کرد؟ آیا هر دندان نهفته ای نیاز به جراحی و خارج شدن از دهان دارد و یا به درمانهایی مانند ارتودنسی پاسخ گو خواهد بود؟ دکتر احمد اسماعیلیان، دندانپزشک عمومی در این باره ما را راهنمایی میکنند.
دکتر احمد اسماعیلیان، دندانپزشک عمومی دندان نهفته را دندانی دانست که به علل مختلف مانند نبود جای کافی در فضای فک، تراکم بیش از حد دندانها و یا مشکلات لثه ای در قوس دندانی قرار نمیگیرند. دندانهای نهفته شامل سه نوع از دندانها میشود. در اولویت اول دندان عقل، بعد از آن دندانهای نیش و بعد آسیاب کوچک پتانسیل تبدیل شدن به دندان نهفته در فک را دارند.»
این دندانپزشک عمومی در ادامه دندان عقل را آخرین دندانی دانست که در بزرگسالی سر از لثه بیرون میآورد و ادامه داد:«در اغلب موارد دندان عقل به دلیل نیش زدن در سنین بزرگ سالی جای کافی برای قرار گرفتن در قوس دندانی را نخواهد داشت. در چنین حالتی یا موجب کج شدن دندانهای دیگر شده و یا به صورت دندان نهفته در فک باقی میماند.»
وی در ادامه دندانهای نهفته را دو دسته دانست. دسته اول، دسته ای که به درمان ارتودنسی پاسخ داده و از این طریق به قوس دندانی باز میگردند و دسته دوم دندانهایی که تنها راه درمان آنها جراحی و خارج کردن آنها از فک است تا به چیدمان سایر دندانها آسیبی وارد نکند. گاهی اوقات دندان عقل با فشار بسیار زیاد وارد قوس دندانی میشود اما فشار بسیاری که به سایر دندانها وارد میکند، موجب ایجاد سایش و پوسیدگی در آنها میشود.
دکتر اسماعیلیان، در ادامه ضمن اشاره به ضرورت جراحی دندان نهفته در سنین پایین ادامه داد:« در سنین بالاتر، فک انعطاف خود را از دست میدهد.بر همین مبنا جراحی دندان نهفته در سنین بالا میتواند با عوارضی همراه باشد. اگر دندان عقل تا سن ۲۰ سالگی اثری از رشد خارج از لثه را نداشته باشد، باید به وسیله دندانپزشک مورد بررسی قرار گیرد.»
به گفته این دندانپزشک عمومی، در صورتی که امکان درمان ارتودنسی وجود نداشته باشد باید در اولین فرصت اقدام به خارج کردن دندان از فک کرد. چرا که این دندان در صورت باقی ماندن در فک میتواند موجب بروز کیست، عفونت، تومور و از همه شایعتر بر هم خوردن نظم دندانهای مجاور و شکستگی استخوان فک شود.
دندانپزشک اسماعیلیان تأکید کرد:«اگر دندانهای یک فرد از دوران کودکی مورد بررسی هر شش ماه یکبار قرار گیرد، امکان درمان شدن و جلوگیری از دست دادن دندانهای عقل وجود خواهد داشت.»