راكتورهای آب تحت فشار

رآکتورهای آب تحت فشار ( PWR ) اکنون 64% قدرت کل رآکتورهای مختلف را در نیروگاه های هسته ای جهان تشکیل می دهند. پیش بینی برای چند سال آتیه نشان می دهد که این سهم رو به افزایش است ؛ بدین ترتیب که این راکتور که ابتدا در دهه 50 به عنوان منبع نیرو در زیر دریائی به کار گرفته شد. پس از 40 سال توسعه ، به یک ابزار مهم برای تأمین بخشی از انرژِی برق کشورهای جهان تبدیل شده است. بعضی از این کشورها 75% ( فرانسه ) از انرژی برق مورد نیاز خود را به وسیله این نوع رآکتور تأمین می کنند: سازمان انرژِی اتمی ایران ، از ابتدا برنامه انرژِی هسته ای کشور را بر پایه استفاده از رآکتورهای آب تحت فشار قرار دارد. در طرح تکمیل نیروگاه هسته ای بوشهر نیز این نوع رآکتور مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت. 
بنابراین شناخت تکنولوژِی رآکتورهای آب تحت فشار از دو جهت ، هم از نظر ملی و هم از نظر گستره استفاده از این نوع رآکتور در جهان اهمیت دارد. 

تاریخچه : 
1- اولین زیر دریایی هسته ای به نام Nautilus با رآکتور آب تحت فشار در سال 1954 به آب انداخته شد و بهره برداری عملی از رآکتورهای آب تحت فشار برای اولین بار شروع شد ؛ بر این رآکتور از لورانیوم فلزی برای سوخت استفاده شد. 
2- نیروگاه shippingsport بارآکتور آب تحت فشار اولین نیروگاه هسته ای برای تولید انرژِی برق بود که توسط شرکت وستینگهاوس شاخته شد ؛ طراحی رآکتور توسط مرکز Bettislab با همکاری گروه رآکتور نیروی دریایی انجام گرفت. 
هدف ازاجرای این طرح تولید انرژی برق از یکسو و جمع آوری تجربه در زمینه سوخت تابش دیده فیزیک رآکتور ، مسائل انتقال حرارت و آزمایش تجهیزات اصلی رآکتور و نیروگاه از سوی دیگر بود. 
تحولات طرح نیروگاه : 
یکی از مزایای رآکتورهای آب تحت فشار این است که به علت خاصیت کند کنندگی شدید آب سبک ، می توان میله های سوخت را با فاصله کمی در کنار هم قرار داد و در نتیجه نسبت انرژِی تولید شده به واحد حجم در این رآکتور زیاد شد. از طرف دیگر در این رآکتورها که برای فشار بالایی طراحی شده اند امکان استفاده از لوله های فشار نیست و باید از دیگ های فشار با ابعاد بزرگ و جدار ضخیم استفاده شود که این یکی از مشکلات می باشد. 
پس از نیروگاه shipping sport نیروگاه بعدی ساخت دستینگهاوس YankeeRowe در این نیروگاه به تناسب قدرت مورد نیاز از 1،2، 3 و یا 4 مدار آب تحت فشار استفاده می شد. برای سوخت از اکسید اورانیوم با درجه غنای پائین استفاده شد. قرص های اورانیوم در لوله هایی از فولاد ضد زنگ جای گرفته و این لوله ها در داخل قوطی هایی مشبک که مجتمع سوخت را تشکیل می دادند قرار می گرفتند. در میان هر مجتمع یک میله کنترل قرار داشت. 
در نیروگاه های بعدی ( Haddam Neek , sanoffre ) قدرت راکتور افزایش پیدا کرد استفاده از قوطی برای مجتمع هایی سوخت موقوف شد و برای کنترل رآکتور بجای این که میله های کنترل بین قوطی ها قرار گیرند ، در داخل مجتمع های سوخت قرار گرفتند. در هر مجتمع سوخت 15 × 15 کانال جهت میله های سوخت و کنترل قرار داشت. 
در نیروگاه های Rohinson 2 , point Beaeh , Ginna بالاخره رآکتور شکل نهایی خود را پیدا کرد و برای غلاف میله های سوخت از زیر کالوی 4 استفاده شد ؛ برای افزایش قدرت رآکتور مجتمع های سوخت 17 × 17 بکار گرفته شد میله های کنترل ، میله های محتوی سم برای جذب نوترون ها ( poisonRod ) و میله های حاوی آشکار سازهای نوترونی جهت اندازه گیری شارنوترون در میان مجتمع های سوخت قرار گرفتند. 


 

تکنولوژی رآکتورهای آب تحت فشار و تجهیزات مربوط به سیستم تولید بخار

تأسیسات نیروگاه های هسته ای معمولاً به دو بخش تقسیم می شود : 
1- سیستم هسته ای تولید بخار 
کلیه تأسیسات نیروگاه را تا مرحله تولید بخار برای مصرف در توربین را بر عهده می گیرد این سیستم شامل سیستم اولیه خنک کننده رآکتور ، مدارهای ثانویه تولید بخار تا مرحله تحویل به توربین بخار ، سوخت هسته ای برای جایگذاری در قلب رآکتور ، سیستم های ایمنی اضطراری تأسیسات نقل و انتقال سوخت و نگهداری سوخت های نو و مصرف شده ، سیستم ها و دستگاه های اندازه گیری و کنترل و پاره ای تأسیسات جنبی دیگر می باشد. 
2- بقیه تأسیسات نیروگاه شامل توربین ، ژنراتور ، کندانسور و تأسیسات آبرسانی یا برج های خنک کننده ، پست ترانسفورماتور برق دیزل ژنراتورهای اضطراری می باشد. 




1- ساختمان رآکتور و پوشش ایمنی : 
رآکتور آب تحت فشار و تجهیزت مدارهای اولیه و همچنین سیستم های امدادی و اضطراری در داخل ساختمانی قرار می گیرند که با دیواره ها و ساختارها بتنی ، محل استقرار این تجهیزات را از یکدیگر جدا می سازد، این ساختمان که ساختمان رآکتور نامیده می شود به وسیله پوشش ایمنی احاطه شده است . 
دیگ فشار راکتور در مرکز این ساختمان و در یک فضای استوانه ای شکل که به آن جایگاه راکتور می گویند مستقر می باشد. 
ساختمان های سوخت و توربین – ژنراتور در اطراف ساختمان رآکتوری هستند. پوشش ایمنی به شکل یک استوانه با دیوار ، سقف و کف به صورت یک ساختار مستقل و خود اتکا از بتن پیش فشرده ساخته می شود. یک لایه فولادی داخل پوشش ایمنی را می پوشانند. 




2- قلب رآکتور ( Reaetorcore ) 
قلب رآکتور از مجموعه ای از 157 مجتمع سوخت که به طور عمودی در کنار یکدیگر قرار گرفته و به یک ساختار فلزی از فولاد ضد زنگ تکیه دارند تشکیل شده است. مجنمع های سوخت در 3 منطقه قرار گرفته اند که هر یک دارای درجه خاصی از غنای اورانیوم 235 ( از 2.7 تا 3.3 ) می باشند. هنگام شروع بهره برداری از راکتور مجتمع هایی با بیشترین غنا در قسمت پیرامونی و مجتمع های دیگر در قسمت های مرکزی و میانی قلب رآکتور قرار دارند. 
هنگام تجدید سوخت مجتمع های با کمترین غنا از رآکتور خارج می شوند. مجتمع هایی با غنای متوسط و بالا به قسمت های مرکز و میانی قلب انتقال پیدا کرده و مجتمع های نو با بیشترین غنا در قسمت پیرامونی قلب قرار می گیرند ؛ که باعث توازنی در شار نوترونی در سطح رآکتور می شود. 
یک مجتمع سوخت 17 × 17 شامل 264 میله سوخت ، 24 کانال برای میله میله های کنترل و یک کانال برای لوازم اندازه گیری است که در مرکز مجتمع قرار دارد هر 24 میله کنترل به یک چنگک کنترل متصل می باشند که به وسیله آن در داخل مجتمع حرکت می کنند. 

چنگک های کنترل بر دو نوعند ؛ 48 چنگک با میله های کنترلی مجهز هستند که در تمام طول خود مواد جاذب نوترون دارند. این ها را چنگک های طولانی گویند ؛ 
نقش این چنگک ها این است که توأم با محلول اسید بوریک که در خنک کننده وجود دارد رآکتیویته را از راه اندازی رآکتوری تا رسیدن به قدرت کامل آن تغییر دهند . 5 چنگک دیگر که میله های کنترل آن ها فقط در قسمتی از طول خود مواد جاذب نوترون دارند نوسانات عمودی شارنوترون راتنظیم می کنند(چنگک های میانی) 
مجتمع های سوخت که در آن ها چنگک کنترل وجود ندارد ( 104 مجتمع ) به چنگک هایی مجهز اند که راه ورود آب را به کانال های خالی بسته و از جریانات انحرافی آب در اطراف میله های سوخت جلوگیری می کنند. 
سقوط آنی چنگک های کنترل می تواند در مواقع اضطراری رآکتور را خاموش ساد. 
غلظت اسید بوریک در آب خنک کننده برای جبران کاهش رادیواکتیویته میله های سوخت و تغییرات اثر سمی گزنون که به نوسانات بار بستگی دارد تغییر داده می شود. 
مشخصات 
ارتفاع مجتمع سوخت 4054 mm 
ارتفاع میله سوخت 3847 mm 
تعداد میله های سوخت در یک مجتمع 264 
تعداد کانال های کنترل 24 
تعداد کانال های لوازم اندازه گیری 1 
قطر قرص سوخت 8.05 mm 
قطر میله سوخت 9.5 mm 
قطر کانال های کنترل 12 . 24 mm 
جنس غلاف سوخت زیر کالوی 
3- سیستم اولیه خنک کننده رآکتور : 
سیستم اولیه خنک کننده رآکتور که شامل 3 مدار می باشدكه انرژیِ حرارتی تولید شده در قلب رآکتور را به مدار ثانویه مولدهای بخار منتقل می نماید. شامل اجزای زیر : 
1- دیگ فشار 2- پمپ های اصلی خنک کننده 3- مولدهای بخار 4- فشارنده 
در سیستم اولیه خنک کننده رآکتور فشار آب در حین بهره برداری همیشه ثابت نگه داشته شده و نوسانات آن توسط فشارنده تنظیم می شود؛ برای تغییر قدرت حرارتی و در نتیجه قدرت نیروگاه که به میزان بار در شبکه برق بستگی دارد از تغییر درجه حرارت در مدار اولیه با کنترل قدرت هسته ای رآکتور استفاده می شود؛ چون اختلاف درجه حرارت آب ورودی و خروجی بری قدرت اسمی حدود 370c می باشد، بنابراین تغییرات درجه حرارت آب جزئی است. 

پارامترهای سیستم خنک کننده رآکتور 
تعداد مدارها 3
فشار آب در شرایط معمولی atm 155 
مقدار جریان آب در هر مدار 83/5 متر مکعب بر ثانیه 
حجم سیستم خنک کننده وفشارنده 282 متر مکعب 
فشار تنظیم شده برای شیر انبساط فشارنده 162 اتمسفر 
فشار تنظیم شده برای شیر ایمنی فشارنده 172 اتمسفر 
حرارت آب ورودی به رآکتور 2860 c 
حرارت آب خروجی از رآکتور 3230c 

1 . 3 دیگ فشار رآکتور 
طراحی دیگ پس از آنالیز انواع تنش ها در دیگ انجام می شود. این آنالیز اثر تابش نوترون ها به مدار دیگ و نیروهای وارده مثل وزن ساختارهای داخلی ، سوخت رآکتور ، مکانیسم کنترل ، بخشی از وزن لوله های مدار اولیه ، واکنش انبساط لوله های مدار اولیه را در نظر دارد. 
برای ساخت دیگ فشار از آلیاژهای فولاد با ترکیبی معین از منگنز – نیکل و مولیبدن استفاده می شود ؛ دیگ فشار به صورت استوانه ها و قعاتی که بعداً به یکدیگر جوش داده می شوند گداخته می شود. بعد از گداخت و جوش دادن قطعات مختلف دیگر ، بدنه دیگ از داخل با لایه ای از فولاد ضد زنگ به وسیله جوش پوشیده می شود تا از خوردگی فولاد بدنه جلوگیری شود. 
دیگ فشار از دو قسمت بالا و پائین تشکیل شده است . قسمت بالا یا سرپوش دیگ از یک تکه فولاد مشابه به جنس بدنه گداخته شده و توسط پیچ و مهره به قسمت پائین متصل می شود. برای یک یدگر رآکتور با قدرت 900 مگاوات تعداد این پیچ و مهره ها 56 می باشد و توسط جک های هیدرولیکی محکم می شوند. سرپوش دیگ از داخل با قشری از فولاد ضد زنگ پوشانیده شده و سوراخ هایی روی آن برای حرکت چنگک های کنترل و لوازم اندازه گیی در نظر گرفته شده است. 
برای غیر قابل نفوذ کردن محل اتصالات دیگ و سرپوش از اتصالات مخصوصی به نام Helioflex استفاده می شود. 
جدار پائین دیگ دارای سوراخ هایی برای اتصال کابل های مربوط به اندازه گیری شار نوترون و سایر کمیت های فیزیکی می باشد. جدار این سوراخ ها و سوراخ های سرپوش از استوانه های کوچکی از جنس Inconel پوشانیده شده است. 
برای بازبینی اثر تابش نوترون ها و تابش گاما روی فلزات بکار رفته در ساختمان دیگ رآکتور ، نمونه ای از این فلزات (Inconel) در داخل یک قفس فلزی قرار گرفته و این قفس در داخل دیگ جایگزاری می شود. هنگام تجدید سوخت و برداشت سرپوش دیگ ، این قفس از داخل دیگ بیرون آورده می شود. 
ابعاد و مشخصات دیگ فشار 900 مگاوات 
تعداد مدارهای اولیه ( primary loop ) 3 
تعداد چنگک های کنترل 48 
تعداد پیچ ومهره اتصال قسمت بالا به پائین دیگ 58 
فشار آب ( Max ) 172 atm 
حرارت آب 3430c 
فشار آزمایشی 227 atm 


ابعاد دیگ 
قطر داخلی 3990 mm 
قطر خارجی mm 4675 
ارتفاع ( بدون سرپوش ) mm 10510 
ارتفاع کل دیگ از چنگک های 
کنترل تا انتهای پائین دیگ 13175 mm 
ضخامت دیگ 200 mm 
ضخامت لایه داخلی ( cladding ) 7.5 mm 
وزن دیگ ( بدون سرپوش ) 260 ton 
وزن سرپوش 54 ton 
وزن پیچ و مهره ها 15 . 4 ton 

ساختارهای داخلی دیگ : 
1- قلب رآکتور 
2- صفحه پائین قلب رآکتور 
3- سازمان های پائین برای تحمل وزن مکعب رآکتور 
4- تكیه گاه قلب رآکتور 
5- جدار حفاظتی بر کاهش نفوذ نوترون ها به جدار دیگ 
6- قفس محتوی نمونه برای بازبینی اثر تابش پرتوها 
7- صفحه محافظ بالای قلب رآکتور 
8- ستون های نگهدارنده قلب رآکتور 
9- کانل های حرکت چنگک های کنترل 
10- صفحه اتکای کامال های کنترل 
11- ستون های ترموکوپل
12- و ستون های محتوی دستگاه های اندازه گیری 
13- جدارهای حفاظت حرارتی کامال های کنترل 
جنس مواد بکار رفته در ساختارهای داخلی دیگ از فولاد ( ضد زنگ ) می باشد و برای درجه حرارت 343 درجه سانتیگراد طراحی شده است. 
آب مدار اولیه از 3 فلانش ورودی وارد دیگ شده و به قسمت پائین آن هدایت می شود ؛ آب پس از عبور از کانال های مجتمع های سوخت که در داخلی قلب رآکتور قرار گرفته اند قسمتی از انرژی حرارتی میله های سوخت را جذب نموده و در قسمت بالای قلب به فلانش های مدار خروج آب هدایت می شود. 
چنگک های کنترل 
چنگک های کنترل از حساس ترین اجزای رآکتور از نظر ایمنی و بهره برداری هستند و از همین جهت با دقت خاص ساخته شده و آزمایشات زیادی برای اطمینان از عملکرد آن ها در حین بهره برداری انجام می گیرد که در موارد زیر به کار گرفته می شوند : 
- راه اندازی رآکتور 
- کنترل قدرت حرارتی رآکتور در حال بهره برداری 
- خاموش کردن رآکتور در خاتمه دوره بهره برداری یا در حالات اضطراری 
هر چنگک دارای 24 میله کنترل است و با فرمان الکترومغناطیسی هدایت می شود؛ میله های کنترل به طور عمودی در داخل مجتمع های سوخت به حرکت درآمده و قدرت هسته ای و حرارتی قلب رآکتور را کنترل می کنند. در صورت بروز سانحه این میل ها توسط چنگک ها با نیروی جاذبه سقوط کرده و باعث توقف فعالیت نوترونی می شوند. 
بعضی از مشخصات چنگک کنترل 

سرعت حرکت عمودی چنگک های کنترل cm2در ثانیه
زمان حرکت عمودی چنگک ها با شتاب ثقل 5/2 ثانیه 
ارتفاع چنگک 5700 mm 
وزن چنگک 680 kg 


3-3 پمپ های اصلی خنک کننده
پمپ های اصلی از مهمترین تجهیزات مدار اول می باشند که اگر دچار نقص فنی شوند آب مرحله اول به گردش نیامده ، قلب رآکتور خنک نشده و سانحه به وجود می آید. پمپ های اصلی برای شرایط بهره برداری ( فشار و درجه حرارت آب) طراحی شده و باید بتوانند تغییرات گذرا و ناگهانی قدرت رآکتور و درجه حرارت آب را تحمل کنند. 
یکی از مسائل اساسی این پمپ ها جلوگیری از نشت آب با فشار 170 اتمسفر به بیرون است. برای این منظور در ساختمان این پمپ ها اولا ً3 جدار برای جلوگیری از نفوذ آب به بیرون پیش بینی شده و ثانیاً آب با فشار بیش از فشار آب داخل پمپ از بیرون محور موتور به داخل تزریق می شود. 
باید در نظر داشت که کلیه اجزای اصلی مدار اولیه باید به عنوان مدار دوم ایمنی از نشت آب مدار به بیرون جلوگیری کنند در غیر این صورت اگر آب مدار اولیه به مواد پرتوزا آلوده شود این مواد به خارج پخش شده و باعث آلودگی محیط اطراف رآکتور می شود. 
مشخصات اصی پمپ های اصلی مدار اولیه 
تعداد پمپ ها 3 عدد 
مقدار آب در گردش ( هر پمپ ) 5.83 متر مکعب در ثانیه 
اختلاف فشار آب بین دو طرف پمپ 9 اتمسفر 
قدرت موتور 7300 کیلو ولت 
سرعت دورانی موتور پمپ 1500 در دقیقه 
فشار آب ( مبنای طرح ) 172 اتمسفر 
درجه حرارت آب 343 درجه 
فشار آزمایشی پمپ 310 اتمسفر 
3-3 مولدهای بخار 
مولد بخار که هر یک از مدارهای اولیه به آن مجهز می باشند بخشی از انرژی حرارتی آب مدار اولیه را به مدار ثانیه انتقال داده و در این مدار آب را به بخار تبدیل می کند. بنابرین مولد بخار دارای دو قسمت جدا از هم است که در دو سطح کیفیت مختلف ساخته می شوند. 
بخش اولیه جزئی از مدار اصلی خنک کننده است و در نتیجه باید با مراقبت و دقت اجزای مدار اولیه ساخته شود ؛ بخش ثانویه برای فشار پائین تری طراحی شده و ساخت آن مشکلات ساخت بخش اولیه را ندارد. 
مشخصات اصلی مولدهای بخار 
تعداد مولدهای بخار( یک عدد برای هر مدار ) 3
ظرفیت حرارتی یک مولد بخار 928 مگاوات حرارتی 
فشار بخار خروجی 504 .3 کیلوگرم در ثانیه 
فشار بخار خروجی 57 . 7 اتمسفر 
رطوبت بخار خروجی 0.25 % 
فشار آب مدار اولیه 172 atm 
درجه حرارت آب مدار اولیه 3430c 
فشار بخار مدار ثانویه 75.9atm 
درجه حرارت بخار مدار ثانویه 3160 
فشار آزمایشی مدار اولیه 225 atm 
فشار آزمایش مدار ثانویه 112 . 5 atm


4-3 فشارنده و سیستم انبساط 
برای تنظیم فشار در رآکتورهای آب تحت فشار از فشارنده که از طریق شیر انبساط ( Relife valve ) به مخزن انبساط ارتباط دارد استفاده می شود ؛
در حالات اضطراری و موقعی که تغییرات فشار و درجه حرارت آب از حدود تعیین شده تجاوز کند شیر انبساط باز شده و بخار آب به طرف مخزن انبساط جریان پیدا می کند. مخزن انبساط دارای حجمی معادل 110 % حجم فشارنده می باشد. 
فشارنده یک مخزن عمودی است که انتهای پایین و بالای آن به نیم کره ختم می شود. در قسمت پائین فشارنده مدارهای گرم کننده با مقاومت الکتریکی وجود دارد و در قسمت بالای آن دوش های آب سرد قرار دارد. 
با پایین آمدن فشار آب مدارهای گرم کننده بکار افتاده و انرژی حرارتی موجب تبخیر قسمتی از آب موجود در محفظه می شود.
با افزایش فشار بخار ، فشار آب مدار اولیه بالا می رود. در این حالت دوش های آب سر فعال شده مقداری از بخار چگالش شده و در نتیجه فشار بخار آب پائین می آید مخزن انبساط مجهز به مدارهای آب سرد می باشد تا در صورت باز شدن شیر انبساط فشارنده به جریان افتادن بخار به طرف مخزن انبساط بخار را به آب تبدیل نماید. در حالتی که فشار مخزن از حداکثر تعیین شده تجاوز نماید یک صفحه اطمینان شکسته شده و بخار به داخل ساختمان پوشش رآکتور نفوذ می کند. 
سیستم های امدادی رآکتور : 
استفاده در : 
1- حالت عادی بهره برداری از رآکتور 
2- پس از خاتمه یک دوره بهره برداری جهت جابجا کردن مجتمع های سوخت و تخلیه حرارت باقیمانده رآکتور 

1. سیستم کنترل حجم و کیفیت شیمیایی آب( RCV ) 
- حجم آب را در مدار اول که با تغییرات فشار و درجه حرارت همیشه در حال تغییر است ثابت نگه می دارد. 
- کیفیت شیمیایی آب را کنترل و با مشخصات پیش بینی شده تنظیم می کند. 
- نشت های آب را که از پمپ های اصلی و یا سایر تجهیزات به خارج از مدار اولیه نفوذ می کنند جبران می کند. 
- مقدار اسید بوریک را در مداراولیه کنترل می کند.
2. سیستم آب و بورن ( REA ) 
آب مورد لزوم برای کنترل حجم آب ، بورون برای کنترل ضریب فعالیت نوترون ها و بعضی از مواد شیمیایی ذخیره شده در موقع لزوم به سیستم های دیگر تزریق می كند. 
3. سیستم خنک کننده رآکتور پس ازخاموشی(RRA) 
- پس از کار افتادن رآکتور انرژی باقیمانده میله های سوخت را تخلیه و رآکتور را خنک می کند. 
- در زمان تجدید سوخت حرارت آب مدار خنک کننده را در 600C ثابت نگه می دارد. 
- سیستم RCV را با یک مدار آب فشار ضعیف تغذیه می کند. 
– پس از عملیات تجدید سوخت حوضچه آب بالای رآکتور را تخلیه کند. 
پس از خاموشی رآکتور مولدهای بخار برای تخلیه انرژی حرارتی باقیمانده به کار خود ادامه می دهند تا درجه حرارت آب به 177 درجه و فشار 31 اتمسفر برسد آنگاه سیستم RRA شروع به کار کرده و مولدهای بخار قطع می شوند. RRA قادر است ظرف مدت 16 ساعت درجه حرارت آب را به 60 درجه برساندو تا به کار افتادن مجدد رآکتور به طور مداوم مشغول به کار است . سرعت تخلیه انرژی حرارتی آب به 28 درجه در ساعت محدود می باشد تا از آسیب به ساختار فلزی بدنه رآکتور و مدار اولیه مولدهای بخار جلوگیری شود. 
- هنگامی که درجه حرارت مدار اولیه به 70 درجه رسید پمپ اصلی خاموش شده و با کاهش درجه حرارت به 60 درجه می توان سرپوش رآکتور را برای عملیات بازبینی و تعویض سوخت برداشت. 
4. سیستم جابجایی و ذخیره سازی سوخت ( PMC ) 
وظیفه این سیستم جابحا کردن مجتمع های سوخت از ابتدای تحویل به محل نیروگاه تا قرار گرفتن در رآکتور و انتقال آن ها پس از مصرف به استخر ذخیره سوخت های مصرف شده می باشد. 
انتقال مجتمع های سوخت مصرف شده از رآکتور به ساختمان سوخت در زیر آب صورت می گیرد؛ پس از برداشتن درپوش دیگ فضای بالای دیگ در میان دیواره های بتنی از آب پر می شود. جرثقیل مخصوصی برای بیرون کشیدن در سطحی در بالای فضای مملو از آب حرکت می کند و می تواند در آن واحد فقط یک مجتمع سوخت را از رآکتور خارج کرده و با حرکت افقی آن به کنار دیواری در جنب ساختمان سوخت برساند. 
مکانیسم دیگری مجتمع سوخت را در زیر آّب از حالت عمودی به حالت افقی در آورده و آن را از داخل کانالی به محل استقرار سوخت های مصرف شده در ساختمان سوخت که مملو از آب است می رساند و سپس مجتمع سوخت را به صورت عمودی درآورده و در داخل ساختارهایی که برای ذخیره سوخت مصرف شده، پیش بینی شده قرار می دهد. 
برای مجتمع های سوخت مصرف شده به خارج ساختمان سوخت از محفظه های سربی مخصوص استفاده شده که ابتدا به زیر آب انتقال داده شده و مجتمع سوخت در آن قرار می گیرد و سپس محفظه از آب خارج شده و برای حمل روی کامیون قرار می گیرد. 

سیستم های ایمنی رآکتور 
سیستم هسته ای مولد بخار در یك نیروگاه هسته ای به تجهیزات ایمنی مجهز می باشد تا هنگام بروز سوانح پیش بینی شده بتواند رآکتور را خاموش ساخته ، انرژی حرارتی رآکتور را تخلیه کرده و از آسیب پذیری به قلب رآکتور ، شکاف برداشتن پوشش ها و نشت مواد پرتوزا جلوگیری کند. 
سیستم تغذیه ایمنی ( RIS ) که وظیفه خنک کردن اضطراری مدار اولیه و پخش آب در زیر پوشش ایمنی رآکتور را به عهده دارد. 
سیستم پخش آب ازسقف ساختمان پوشش ایمنی(EAS ) که از آسیب رسیدن به ساختمان پوشش جلوگیری می کند. 
سیستم تغذیه آب امدادی ( ASG ) که از طریق مولدهای بخار به تخلیه انرژی حرارتی کمک می کند. 
سیستم جدا سازی ساختمان پوشش رآکتور ( EIE ) که با بستن شیرهای جدا کننده ارتباط ساختمان پوشش رآکتور را با ساختمان های مجاور محیط قطع می کند. 
سیستم محافظت از رآکتور ( RPR ) که وقوع حادثه را ضبط و به سیستم های ایمنی فرمان می دهد.

غنی‌سازی اورانیوم ابر رســانــا