اشخاص منفی باف چگونه فکر و رفتار می کنند؟

مى گویند در جهان هم آدم خوشبین لازم است و هم آدم منفى گرا. به قولى آدم خوشبین هواپیما مى سازد و آدم بدبین چتر نجات اختراع مى كند. منتها معروف است كه بسیارى از ما ایرانى ها به خاطر تاریخ گذشته مان همه چیز را یا سفید مى بینیم یا سیاه. هنگامى كه شرایط بر وفق مرادمان نیست دنیا را سیاه مى بینیم و تنها به منفى بافى مى پردازیم. این درحالى است كه مطالعات اخیر نشان داده منفى گرایى مسرى است و نظرات منفى دیگران بسیار بیشتر از نظرات مثبت آنها روى افراد تأثیر مى گذارد. در نتیجه لحظاتى هست كه احساس مى كنیم دور و برمان پر از امواج منفى است و ما در دنیایى از ناامیدى غرق شده ایم.
منفی بافی
آدم منفى گرا همیشه منفى حرف مى زند و از هیچ چیز راضى نیست
آدم منفى گرا مى گوید:"من آدم بدشانسى هستم، غیر ممكن است بتوانم این كار را انجام دهم، امروز هم روز بدى است مانند بقیه روزها، زندگى پر از سختى ها و ناملایمات است، جامعه ناامن و پر از خشونت است، من در شغلم هیچ گاه پیشرفت نمى كنم، فرزندانم دیگر قابل كنترل نیستند، نظر مدیرانم نسبت به من منفى است، همكارانم دائم مى خواهند زیر آب مرا بزنند، وضع اقتصادى بد است و هیچ وقت هم خوب نخواهد شد، چرا پولدار نمى شوم؟ و ..."
او دست آخر ممكن است به این نتیجه برسد كه هیچ كس دوستش ندارد و در جهان جایى برایش وجود ندارد و اصولاً هیچ آینده روشنى در انتظارش نیست.
آدم منفى گرا همیشه منفى حرف مى زند، از هیچ چیز راضى نیست و از همه چیز و همه كس ایراد مى گیرد و قبول نمى كند كه خودش مسئول اتفاق هایى است كه برایش رخ مى دهد. این درحالى است كه دانشمندان مى گویند كه درباره هر چیزى كه فكر كنید به حقیقت مى پیوندد. به عبارتى كسى كه دائماً منفى فكر مى كند، به فردى شكست خورده و بیمار تبدیل مى شود و نمى تواند از زندگى اش لذت ببرد.
فرد منفى گرا همیشه در انتظار شكست و وقوع اتفاق هاى ناگوار است. اگر چنین اندیشه اى درجامعه همه گیر شود، قدرت هر نوع حركت و ابتكار و پیشرفت از آن گرفته مى شود. در حالى كه جوامعى كه فكر مى كنند آینده بهتر از امروز است، براى به دست آوردن بهترین دستاوردها و نتایج در آینده تلاش مى كنند. آنها به موفقیت هاى بیشترى دست پیدا مى كنند واز زندگى شان بیشتر لذت مى برند.
افراد منفى باف معمولاً اعتماد به نفس كمى دارند. آنها فكر مى كنند كه دیگران دوستشان ندارند و تصور مى كنند كه نمى توانند بر مشكلاتشان غلبه كنند. این افراد در خانواده هایى بزرگ مى شوند كه والدین به اندازه كافى از بچه هایشان حمایت نمى كنند.
به این ترتیب درنهایت نمى توانند با والدین، معلمان و همكلاسى ها و همسن و سال هایشان روابط خوبى برقرار كنند و در مقابل آنها دچار حس خود كم بینى مى شوند.
این قبیل كودكان وقتى بزرگ مى شوند فكر مى كنند انسان هاى ارزشمندى نیستند، نمى توانند با دیگران ارتباط برقرار كنند و احساس مى كنند كه لایق احترام دیگران نیستند و استحقاق پیشرفت را نیز ندارند. این طرز فكر، احساس هاى آنها را هم درگیر مى كند و در رفتارشان هم خودش را نشان مى دهد و در آنها به عادت تبدیل مى شود. این افراد مدام حرف هاى منفى مى زنند و حرف هاى آنها افرادى كه اعتماد به نفس كمترى دارند را تحت تأثیر قرار مى دهد.
ما با كودكان و نوجوانان زیادى مواجه مى شویم كه گناه نمره هاى بد و رفتارشان را به گردن معلم یا همكلاسى هاى خود مى اندازند و معلمان را سختگیر و همكلاسى ها را حسود معرفى مى كنند. این بچه ها مسئولیت اتفاق هاى دور و برشان را به عهده نمى گیرند و خود را مقابل معلمان و همكلاسى ها ناتوان احساس مى كنند. همین مانع از این مى شود كه خودشان فعالیت كنند وشكست هایشان را جبران كنند. آنها دائماً از خود انتقاد مى كنند و افرادى ترسو و مرددند و زیاد دچار اضطراب مى شوند. احتمال زیادى هم دارد كه این افراد افسرده شوند. مطالعات اخیر نشان داده كه نظرات و عقاید منفى، موجب ایجاد بیشترین دگرگونى ها در ایده هاى افراد مى شود. براى مثال، ایده مشتریان نسبت به محصولات و خدمات و كالاهاى موجود در فروشگاه ها، بیشتر تحت تأثیر نظرات اطرافیانشان قرار مى گیرد. نتایج این مطالعات نشان داده است كه ایده ها و نظرات دیگران بویژه وقتى منفى هستند، تأثیر بسیار قوى اى بر نظرات اشخاص مى گذارند.
به این ترتیب معاشرت و نشست و برخاست با افراد منفى گرا، روحیه را خراب مى كند و فرد را به سمت بدبینى سوق مى دهد. كسانى كه حرف هاى منفى مى زنند، روحیه خود را به شنونده منتقل مى كنند و افسردگى مخاطب را موجب مى شوند.
متأسفانه افرادى كه منفى فكر مى كنند، دور هم جمع مى شوند. ما بارها با جمع هایى مواجه شده ایم كه اعضاى آنها فقط در آن با هم حرف هاى منفى ردوبدل مى كنند. به عبارتى افراد منفى باف همدیگر را جذب مى كنند و تمام افكار مثبت را از یكدیگر دور مى كنند و كارى مى كنند كه تمام زندگى و احساس شان شكل منفى پیدا مى كند. در این صورت رها شدن از منفى بافى سخت تر مى شود. بنابراین نخستین درمان براى افراد منفى نگر این است كه از چنین جمع هایى كنار بكشند. وگرنه در چنین جمع هایى فقط براى بیان افكار منفى مسابقه گذاشته مى شود و در نهایت زندگى براى همه شان بد و ترسناك مى شود و همه همواره انتظار حوادث منفى را مى كشند.
تحقیقات نشان داده كه مغز و سلول هاى عصبى افراد منفى نگر به گونه اى تغییر مى كند كه بتواند پیام هاى منفى اى را كه آنها مى فرستند، ارسال كند.
افرادى كه منفى نگر هستند، بى شك این تجربه را داشته اند كه موقع هجوم افكار منفى، ضربان قلبشان تند شده، فشار خونشان بالا رفته و دچار استرس و اضطراب شده اند. حتى اگر فردى پزشك هم نباشد، مى داند كه همه اینها مى تواند به صدمه جسمى منجر شود و بویژه به قلب آسیب برساند و حتى زمینه حمله قلبى را فراهم كند. تحقیقات نشان داده افرادى كه خوشبین هستند نصف افراد منفى گرا و بدبین دچار مرگ هاى ناگهانى مى شوند. از طرفى افرادى كه خوشبین اند بیمارى شان زودتر از افراد بدبین بهبود پیدا مى كند و بیشتر از آنها مراقب سلامتى شان هستند.
احتمالاً با افرادى مواجه شده اید كه وارد شغلى مى شوند و زود آن را رها مى كنند، با وجود شایستگى مسئولیت نمى پذیرند، در هنگام تحصیل به سرعت سرخورده و دلسرد مى شوند. چنین افرادى تنها عیب ها را مى بینند و یا خود را ناتوان از ادامه برنامه ها و اهدافشان مى بینند. كارشناسان مى گویند افراد هر قدر هم منفى باف باشند، باز هم مى توانند خود را به انسانى مثبت نگر تبدیل كنند.
مطالعات نشان داده خوشبینى یك مهارت است و هر انسانى مى تواند آن را بیاموزد. كافى است هر فردى به جاى موارد منفى، روى چیزهاى خوب تمركز پیدا كند. ما باید قبول كنیم كه هر قدر اطراف ما وقایع منفى وجود داشته باشد، ما باز هم مى توانیم انسان هاى مثبت نگرى باشیم. چون زندگى فرصت ها و امكانات و نعمت هاى زیادى دارد كه ما مى توانیم از آنها استفاده كنیم. با استفاده از این امكانات مى توان شاد زندگى كرد و به موفقیت رسید. موفقیت چیزى است كه به همت فرد بستگى دارد. اگر فردى از پیش فكر كند كه شكست مى خورد و لایق موفقیت نیست و یا شانس ندارد، موفق هم نخواهد شد. به عبارتى انسان ها ساخته افكار خودشان هستند.
معلوم است كه فردى با افكار منفى كه نمى تواند از توانایى هایش استفاده كند و آنها را هدر مى دهد و با این افكار، بى حوصله، افسرده، مضطرب و بیمار است، كمتر از فردى كه افكار مثبت دارد و همواره احساس خوشبختى و آرامش و اعتماد به نفس مى كند، به موفقیت دست پیدا مى كند. چون كسى كه احساس مثبت دارد، فكر مى كند كه مى تواند بر مشكلاتش غلبه كند و پیروزى و شكست در دست خودش است.
كار از جمله دشمنان افراد منفى باف است. كسى كه زیاد كار مى كند فرصتى براى فكرهاى منفى ندارد. حالت بدنى اى كه انسان به خود مى گیرد هم در دور كردن افكار منفى مؤثر است. فردى كه لبخند مى زند، صاف مى ایستد و با انرژى قدم برمى دارد بیشتر احساس خوشبینى را در خود تقویت مى كند. برعكس فرد منفى باف عبوس و قوز كرده است و پاهایش را روى زمین مى كشد. همچنین فرد نباید مدام خودش را سرزنش كند، بلكه برعكس باید به خود بگوید كه حال من خوب است، من توانایى انجام این كار را دارم، من مى توانم بر مشكلم غلبه كنم، من به دیگران علاقه دارم و دیگران هم مرا دوست دارند، امروز روز خوبى است و.... اتكا به خداوند هم در پرورش افكار مثبت و رهاشدن از فكرهاى منفى بسیار مؤثر است. كسى كه به خدا توكل مى كند در صورتى كه برایش اتفاق بدى هم رخ دهد، دچار منفى بافى نمى شود و آن را مصلحت و خیر و بركت مى داند.
منفى بافى تنها بر روحیه و سلامت بدن فرد منفى باف اثر نمى گذارد، بلكه عواقب منفى اجتماعى زیادى نیز دارد. اگر تعداد زیادى از افراد جامعه منفى نگر باشند، جامعه پویایى خود را از دست مى دهد. هرقدر تاریخ و گذشته یك كشور پر از اتفاق منفى باشد، اما بازهم افراد جامعه باید به آینده نگاه كنند و از منفى بافى درباره آینده خوددارى كنند وگرنه آن جامعه از كوشش و جبران گذشته باز مى ماند. جوامع پویا برعكس جوامع ایستا مثبت اندیش اند و جوامعى كه منفى نگرى در آنها زیاد است در دور باطل منفى نگرى مى مانند و نمى توانند از آن خلاص شوند. براى اینكه جامعه اى مثبت نگر و پویا داشته باشیم، در ابتدا باید هر فردى خود را از افكار منفى خلاص كند. چون اندیشه هاى منفى در تعاملات اجتماعى از فردى به افراد دیگر سرایت مى كند. تاریخ گذشته موجب شده ما هم تاحدودى در جامعه اى منفى نگر زندگى كنیم. بنابراین اگر هریك از ما ذهنمان را از این افكار بزداییم، قادر خواهیم بود جامعه مان را به جامعه اى پویا و پیشرفته تبدیل كنیم.

پرخاشگران نقد چیست و چگونه باید انتقاد کرد؟