زندگی حضرت عیسی (ع)

درباره زندگی حضرت عیسی (ع)، بحث های زیادی وجود دارد. درباره بعضی از زوایای زندگی او اشتراک نظر وجود دارد ولی برخی دیگر از زوایای زندگی اش مورد اختلاف است.
دلیل وجود این اختلاف نظرها این است که نه خود حضرت و نه هیچ شاهد عینی ای در طول زندگی او درباره اش چیزی ننوشته است. بنابراین مورخان به تفسیر متون مختلف و انجیل چهارگانه تکیه می کنند که بیشتر این متون هم چند دهه پس از وفاتش ناخوانا شده اند.
منبع اصلی ای که در جهان مسیحیت به آن استناد می شود کتاب مقدس مسیحیان است. بر اساس این کتاب حضرت عیسی در زمان سلطنت آگوستوس، امپراتور روم، تقریباً 4 قبل از میلاد متولد شده است (در زمینه تاریخ دقیق تولد او اختلاف نظر وجود دارد.)
وی در فلسطین و در شهر بیت لحم متولد شد و در ناصریه در نزدیکی بیت لحم، بزرگ شد. وقتی حدود 30 سال داشت و در زمان سلطنت تیبریوس، امپراتور روم، برای عموم به موعظه پرداخت. حضرت یحیی (ژان باپتیست، فرزند حضرت زکریا) که خویشاوند عیسی بود نیز همزمان برای مردم موعظه می کرد. مسیحیان، یحیی را بشارت دهنده ظهور مسیح می‌دانند.
معجزاتی را به حضرت مسیح نسبت می دهند. از جمله این که مرد مرده ای به نام لازاروس را زنده کرد و بیماران را شفا می داد.
حضرت عیسی لباس های ساده می پوشید، به اطراف سفر می کرد و در ازای کارهایی که برای مردم انجام می داد پولی دریافت نمی کرد.
پس از چند سال موعظه، حضرت عیسی از ناحیه رهبران یهودی دچار زحمت شد. آنها آن چه را که او به مردم می گفت خوش نداشتند. در نتیجه از فرماندار رومی منطقه که پنطیوس پیلاطس (نام او از کتیبه ای که به وسیله باستان شناسان یافت شده به دست آمده) خواستند حضرت عیسی را از میان بردارد. ضمن این که ادامه این وضعیت ممکن بود به شورش علیه رم منجر شود.
مسیحیان عقیده دارند پیلاطس به سربازانش دستور داد تا حضرت عیسی را به صلیب بیاویزند تا جانش را از دست بدهد. این مجازات عادی رومی ها برای مجرمان بود. (در اسلام به صلیب کشیده شدن حضرت عیسی رد شده است.)
حقایقی درباره زندگی حضرت عیسی (ع)
مارکوس بورگ استاد بازنشسته دین و فرهنگ از دانشگاه ایالتی ارگان به نکاتی که مسیحیان درباره آن اشتراک نظر دارند اشاره می کند. از جمله این که:
عیسی در حدود 4 قبل از میلاد متولد شد. در روستای کوچکی به نام ناصریه در نزدیکی بیت لحم در فلسطین بزرگ شد. پدرش نجار بود و آنها احتمالاً زمین کشاورزی شان را در یک مقطع زمانی از دست داده اند. (در اسلام تأکید شده حضرت عیسی از مادری باکره به نام حضرت مریم متولد شده است.)
او به عنوان یک یهودی بزرگ شد و در تمام عمرش هم عمیقاً یهودی باقی ماند. قصدش ایجاد دینی جدید نبود. در عوض خودش را کسی می دید که باید کاری در درون یهودیت انجام دهد.
ناصریه را در بزرگسالی ترک کرد و با حضرت یحیی ملاقات کرد و به وسیله او تعمید داده شد. در طول تعمید، عیسی به احتمال زیاد نوعی از بینش الهی را تجربه کرده است.
کمی پس از آن حضرت عیسی بین عموم مردم به موعظه پرداخت با این پیام که جهان می تواند به «پادشاهی خدا» تبدیل شود.
او شفا دهنده، معلم و پیامبر شد.
پیروانش پس از درگذشتش او را به همان صورتی که در طول زندگی اش شناخته بودند مشاهده می کردند. پس از وفاتش این پیروانش بودند که ادعا کردند عیسی پسر خدا است.

گروه 43 چیست؟ زندگی مارکوپولو