نقاشان غار تعداد كمی از رنگ ها را در اختیار داشتند تا با آنها كار كنند. چون آنها رنگ هایشان را با کوبیدن سنگ هایی مشخص و با اضافه كردن آب به این پودر درست می كردند تا نوعی رنگ بسازند. آنها می توانستند رنگ های قهوه ای، سیاه، زرد و قرمز را بسازند و این رنگ ها نیازهایشان را برآورده می كرد. چراكه آنها اكثراً حیوانات را نقاشی می كردند. انسان های اولیه نمی توانستند مانند هنرمندان امروزی نامشان را روی نقاشی هایشان امضا كنند. چراكه خط هنوز اختراع نشده بود. به جایش وجود اثر انگشت در غارها امری عادی است.
درست مثل امروز، نقاشان غار قلم موهایی را مورد استفاده قرار می دادند تا كار هنریشان را بیافرینند. آنها قلم موهایشان را از موی جانوران یا شاخه های كوچك می ساختند. همچنین آنها از انگشتانشان برای رنگ كردن استفاده می كردند و بعضی وقت ها لوله های كوچكی از جنس چوب یا استخوان درست می كردند و آنها را با رنگ پر می كردند و سپس از انتهایشان می دمیدند تا رنگ را در سراسر تخته سنگ یا صخره پخش كنند.
به این دلیل این نقاشی ها چنین طولانی مدت به جا مانده اند كه بسیاری از آنها برای هزاران سال در غارها محفوظ مانده اند. جایی كه هوا در آن خنك است و باران و برف نمی توانند به نقاشی ها برسند و آنها را از روی تخته سنگ ها بشویند.