کشف راز یکی از بزرگ‌ترین اسرار سیاه‌چاله‌ها

محققان از کشورهای مختلف تحقیقی گسترده روی میدان مغناطیسی سیاه‌چاله‌ی کهکشان راه شیری انجام داده‌اند. این گروه از محققان متوجه شده‌اند که میدان مغناطیسی این سیاه‌چاله خیلی پیچیده بوده و از بخشی از جسم به بخش دیگر آن دچار تغییر می‌شود. برخی از بخش‌های افق رویداد (مرزی که از آن هیچ چیز حتی نور نیز توانایی فرار کردن ندارد و به دام می‌افتد) بسیار درهم ریخته هستند و خطوط لرزان آن به هم پیچیده‌اند، در حالی که دیگر بخش‌ها دارای ساختار مغناطیسی مشخص با الگوی خاص هستند. به علاوه میدان مغناطیسی نوسان بسیاری دارد و هر ۱۵ دقیقه یک بار دچار تغییر می‌شود. مایکل جانسون، محقق ارشد این پروژه در این خصوص می‌گوید:

درک این میدان‌های مغناطیسی بسیار حیاتی است. هیچ کس نتوانسته توجیهی برای میدان مغناطیسی افق رویداد بیابد. بار دیگر مرکز کهکشان ما به ما نشان داد که پویا‌تر از آن چیزی است که قبلا تصورش را می‌کردیم. این میدان‌های مغناطیسی بسیار متغیر هستند.
این سیاه‌چاله‌ی سنگین، وزنی معادل ۴ میلیون خورشید داشته و افق رویداد آن ۱۳ میلیون کیلومتر طول دارد که معادل ۴۰ برابر فاصله‌ی زمین تا کره‌ی ماه است. سیاه‌چاله‌ی مورد بررسی در فاصله‌ی ۲۵ هزار سال نوری از زمین قرار دارد. این مشاهدات حیرت آور توسط تلسکوپ افق رویداد صورت گرفته‌اند. تلسکوپی متشکل از چندین تلسکوپ رادیویی در نقاط مختلف جهان که با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و تلسکوپی به ابعاد کل کره‌ی زمین بوجود می‌آورند. شپ دوئلمن یکی دیگر از محققان می‌گوید:

تنها راه برای ساخت تلسکوپی با ابعاد کل کره‌ی زمین، همکاری تیمی محققان در سرتاسر دنیا است. با این نتایج تیم ما می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین اسرار و تناقض‌های نجوم را برطرف کند و آن این موضوع است که اگر نور توانایی فرار از سیاه‌چاله را ندارد چرا این اجرام نورانی دیده می‌شوند؟
سیاه‌چاله‌ها می‌توانند بسته‌های پرانرژی ایجاد کرده و با سرعتی معادل سرعت نور آن را پرتاب کنند و این بسته‌ها عاملی برای نورانی دیده شدن این اجرام هستند. الکترون‌ها در میدان مغناطیسی اطراف سیاه‌چاله شتاب می‌گیرند و توسط آن پرتاب می‌شوند. هر چند مکانیزم تولید این بسته‌های پرانرژی مدت‌ها است که برای ما شناخته شده اما برای اولین بار است که دانشمندان موفق به دیدن میدان مغناطیسی اطراف سیاه‌چاله شده‌اند. دوئلمن می‌افزاید:

دانشمندان در گذشته وجود این میدان‌های مغناطیسی را پیش‌بینی کرده بودند اما هیچ کس تا به حال موفق به تماشای آن‌ها نشده بود. داده‌های ما برای تحقیقات نظری که از چندین دهه‌ی پیش در حال انجام است، شواهد فیزیکی نیز ارائه کرده است.