کاشفان DNA

این عکس مربوط به سال 1953 (1331) است و کاشفان ساختمان  DNA، جیمز واتسون (متولد 1928) در سمت چپ و فرانسیس کریک (متولد 1916) را با مدلی که از یک مولکول DNA  ساخته اند نشان می دهد.
در اوایل دهه 1950 دو دانشمند به نام های روزالیند فرانکلین و ویلکینز با استفاده از اشعه ایکس درباره DNA  مطالعه می کردند. فرانکلین یک عکس اشعه ایکس از DNA  تولید کرد که به جیمز واتسون و فرانسیس کریک کمک کرد بر روی یک ساختار سه بعدی از DNA کار کنند.
در سال 1953 این دو دانشمند دانشگاه کمبریج اعلام کردند که ساختمان DNA  را پیدا کرده اند و این که این ساختار به شکل مارپیچ دوتایی است. DNA  که مخفف دئوکسی ریبونوکلئیک اسید است مولکولی حاوی ژن های انسان است.
هر چند که DNA در سال 1869 کشف شده بود اما نقش حیاتی آن در تعیین توارث ژنتیکی تا سال 1943 مشخص نشد. در اوایل دهه 1950 واتسون و کریک دو نفر از انبوه دانشمندانی بودند که می خواستند ساختار  DNAرا مشخص کنند.
یک شیمیدان کالیفرنیایی به نام لینوس پائولینگ در آغاز سال 1953 مدل نادرستی از DNA  ارایه کرد. این موضوع واتسون و کریک را واداشت تلاش کنند پاولینگ را پشت سر بگذارند. آنها صبح روز شنبه 28 فوریه سال 1953 9) اسفند سال 1331) مشخص کردند که DNA  ها به صورت دو رشته پلیمری زیستی مارپیچی هستند که به دور هم پیچ خورده اند.
هر رشته DNA  از یک زنجیره طولانی از نوکلئوتیدهای مونومر تشکیل شده است. براساس یافته های واتسون و کریک، دو رشته  DNA با جدا شدن از هم به صورت دو تک رشته خود را تکرار می کنند و هر کدام قالبی برای یک دوتایی جدید می شوند.
واتسون بعدها گفت کریک پس از این کشف گفته بود ما راز حیات را پیدا کرده ایم. این حرف چندان هم دور از حقیقت نبود. چراکه واتسون و کریک یک راز بنیادی در علم را حل کرده بودند و آن این که چگونه دستورالعمل های ژنتیکی درون یک موجود زنده از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند.