چگونه گیاهان دماهای منجمد كننده را تحمل می کنند؟
بعضی از گونه های گیاهان دماهای منجمد كننده را بهتر تحمل می كنند و مقابل فشارها دوام می آورند در حالی كه گیاهان دیگر حساس ترند. به این ترتیب مشخص است که گیاهان از خودشان در مقابل انجماد محافظت می كنند. این موضوع پای ژن یك آنزیم مرموز متابولیسم چربی گیاهی در كلروپلاست ها را به میان می آورد. این ژن بخصوص به تشكیل یك چربی منجر می شود. این چربی از كلروپلاست و غشای سلول گیاهی در مقابل زیان های ناشی از منجمد شدن محافظت می كند.
بیشتر گیاهان به این دلیل در دماهای منجمد كننده آسیب می بینند كه سلول هایشان كم آب می شود. این هم به این خاطر است كه این آب متبلور می شود و از گیاه بیرون كشیده می شود.
هنگامی كه حجم مایع سلولی پایین می آید ارگانل ها یا غشای سلولی هم چروك و خشك می شود. این در حالی است كه در گیاهانی كه دماهای منجمد كننده را بهتر تحمل می كنند، چربی های موجود در غشاهای سلول برداشته شده و به روغن تبدیل می شود و به صورت قطرات كوچك انباشته و ذخیره می شود. به این ترتیب كلیت و تمامیت غشا حفظ می شود، جلوی مخلوط شدن غشاها با یكدیگر گرفته می شود و انرژی به وسیله قطرات كوچك روغن ذخیره می شود.
حدس زده می شود كه انجماد خودش هم می تواند پروتئین های سلولی را مستقیماً به تغییر تركیب غشا وادارد. با بالا رفتن نگرانی های جهانی درباره ذخایر آب و تغییرات آب وهوایی، دانشمندان دلایل بیشتری دارند تا راه هایی كه گیاهان پرطاقت از طریق آنها به زندگی ادامه می دهند را بفهمند.