پلوتو و انتشار اطلاعات دقیق تر در مورد این سیاره و قمرهایش
کاوش‌گر نیو هورایزنز (New Horizons) از طرف ناسا برای انجام تحقیقات فضایی جدید اعزام شده است. به تازگی تیم تحقیقاتی این کاوش‌گر، تصاویری با کیفیت و با جزئیات بالا به همراه اطلاعاتی تکمیلی در مورد سیاره‌ی آخر منظو‌مه‌ی شمسی یعنی پلوتو ارسال کرده‌اند. این اطلاعات به صورت یک سند ۵ صفحه‌ای در مجله‌ی Science نیز چاپ شده است.
طبق اطلاعات بدست آمده، عمر پلوتو به ۴ میلیارد سال می‌رسد و منطقه‌ی نرمی که در غرب منطقه‌ی قلبی شکل آن قرار دارد و با نام Sputnik Planum شناخته می‌شود، عمری حدود ۱۰ میلیون سال دارد. طبق گفته‌ی دانشمندان، دلیل نرم بودن این منطقه این است که سیاره‌ی پلوتو نیتروژن کمتری نسبت به آنچه پیش از این تصور می‌شد را در اتمسفر متساعد می‌کند. دلیل آن نیز سرد بودن ناحیه‌ی بالایی اتمسفر است. یافته‌های جدید نشان می‌دهد که دمای این ناحیه، به اندازه‌ی ۷۰ درجه‌ی فارنهایت سردتر از آن چیزی است که پیش از این تصور می‌شد. برای لایه‌ی غباری که بر روی سطح سیاره مشاهده می‌شود نیز دلیل علمی جدیدی کشف شد. طبق اسناد منتشر شده، این لایه می‌تواند متشکل از ذرات غباری باشد که به دلیل وزش بادهای زیاد در سطح سیاره و کوه‌های بی‌شمارش، در لایه‌ای از هوا محبوس شده‌اند.
اما در کنار اسناد منتشر شده، اطلاعاتی نیز در مورد قمرهای سیاره پلوتو منتشر شده است. Charon که بزرگ‌ترین قمر پلوتو است، عمری تقریبا برابر با خود سیاره دارد. هم‌چنین با مطالعه‌ی دیگر قمرها که با نام‌های Styx ،Nix ،Kerberos و Hydra شناخته می‌شوند، مشخص شد که این اجرام آسمانی از کمربند کوپر (Kuiper's Belt) وارد مدار این سیاره نشده‌اند و دلیل پیدایش آنها، برخورد و انفجاری است که خود سیاره‌ی پلوتو را ایجاد کرده است.