واقعیت های خواندنی درباره انواع قطارها

در قسمت اعظم تاریخ، انسان ها با سه روش جابجا می شدند. راه رفتن، به وسیله حیوانات و یا با قایق. بعد از اختراع چرخ، ارابه، واگن و کالسکه هایی ساخته شدند که به وسیله اسب، گاو و یا حتی انسان کشیده می شدند. کالسکه ها آهسته حرکت می کردند و اغلب ناراحت بودند. بعدها، واگن هایی اختراع شد که به وسیله اسب ها روی شیارهایی کشیده می شدند. شیارها کمک می کردند واگن ها سریع تر از زمانی که روی زمین مسطح کشیده می شدند حرکت کنند.
قطارهای اولیه قطارهای با موتور بخار بودند. در اوایل قرن 19 میلادی، در انگلیس فردی به نام ریچارد ترویسیک یک موتور بخار را به یک کالسکه متصل کرد و با آن بار حمل کرد.
مدت زیادی نگذشت که لوکوموتیو بخار اختراع شد. مردم از موتورهای بخار برای حرکت دادن قایق، کالسکه و واگن استفاده می کردند که به ایجاد اولین قطارها منجر شد. البته، قطارها تنها در صورتی می توانستند حرکت کنند که خط آهن داشتند. به این ترتیب ساخت خط آهن برای اولین بار در سراسر ایالات متحده آمریکا شروع شد. در دهه 1860میلادی شرکت های راه آهن از شهر نیویورک به کالیفرنیا خط آهن ساختند. به این ترتیب مردم توانستند از این سو به آن سوی این کشور سفر کنند. قطارها شیوه زندگی مردم را تغییر دادند. به ویژه این که توانستند متقاضیان کار و مواد غذایی تازه را به راه های دور حمل کنند.
واقعیت های خواندنی درباره انواع  قطارها
-قطارها برای این ساخته شدند تا به حمل مسافر و یا کالا در طول خطوط راه آهن بپردازند.
-برخی از قطارها، قطار باری هستند. آنها گاو، مواد غذایی، زغال سنگ، چوب و سایر محصولات را در سراسر یک کشور حمل می کنند.
-قطارهای دیگر مسافربری هستند. آنها مسافران را به سرعت و ایمن از جایی به جای دیگر حمل می کنند.
-قطار از واگن هایی تشکیل شده که به وسیله یک موتور (یا لوکوموتیو) کشیده می شود. موتور بخار یک واگن حاوی سوخت را هم می کشد.
-انواع مختلف قطارها وجود دارند که برای طیف وسیعی از اهداف و محیط ها ساخته می شوند.
-انرژی قطارها از منابع مختلف از جمله بخار، دیزل و برق تأمین می شود.
-حرکت قطارهای اولیه به طناب، اسب و یا نیروی جاذبه متکی بود.
-در طول قرن نوزدهم از لوکوموتیو بخار استفاده می شد تا این که در قرن بیستم لوکوموتیوهای دیزلی و برقی جایگزین لوکوموتیو بخار شدند.
-قطارهای حمل بار را معمولاً یک لوکوموتیو از جلو می کشد.
-برخی از قطارها لوکوموتیو دوم دارند که با فشار دادن از پشت به حرکت قطار کمک می کند.
-در سال 1994، تونلی از میان آب ساخته شد که در آن مسافران توانستند از طریق راه آهن بین بریتانیا و فرانسه تردد کنند.
-فن آوری هایی مانند مگلو (شناوری مغناطیسی) امکان سفرهای سریع تر و کارآمدتر را با قطارهای آینده فراهم می کنند. در فناوری مگلو، قطار با استفاده از آهن ربا رو به جلو رانده می شود. این وسیله نقلیه، شناور است اما نزدیک به خط آهن حرکت می کند.
-مونوریل تک ریلی است و اغلب بالای زمین شناور است.
-راه آهن کابلی راه آهنی است که در آن دو تراموا با یک کابل به هم متصلند و بر روی ریل حرکت می کنند. این دو تراموا که با کابل به هم متصلند هنگامی که در شیب تند بالا و پایین می روند تعادل یکدیگر را حفظ می کنند.
-امروزه سوخت قطارها به وسیله برق یا سوخت دیزلی تأمین می شود.
-خیابان های نیویورک در اواخر قرن 19 میلادی بسیار شلوغ بودند. مخترعی به نام آلفرد الی بیچ تصمیم گرفت یک قطار زیرزمینی بسازد. دولت با این کار مخالفت کرد. اما بیچ مخفیانه زیرزمین یک فروشگاه را اجاره کرد و آن را حفاری کرد. مترو او در سال 1870 افتتاح شد.
-اولین قطارهای بخار در ابتدای قرن 19 میلادی برای حمل کالا ساخته شدند و خیلی زود برای حمل مسافر هم مورد استفاده قرار گرفتند.
-قطارهای دیزلی در اواسط قرن 20 میلادی شروع به جایگزینی با قطارهای بخار کردند.
-سریع ترین قطار جهان با برق کار می کند. برق یا از طریق کابل های هوایی و یا از طریق ریل های خاصی که برق از میان آنها عبور می کند به قطار منتقل می شود.
-برخی از مرتفع ترین راه آهن های جهان در رشته کوه های آند در آمریکای جنوبی ایجاد شده اند. خط مرکزی پرو به قدری مرتفع است که در آن اکسیژن حمل می شود تا در صورتی که مسافران در ارتفاعات بالا دچار مشکلات تنفسی شوند از آنها استفاده کنند.
-اولین خط آهن ایران درسال ۱۲۶۱ شمسی به وسیله مسیو بواتال فرانسوی ایجاد شد. این خط آهن به طول هشت کیلومتر و به عرض ۱۰۰۰ میلی متر از تهران به شهرری کشیده شد و بعداً امتیاز آن به یک کمپانی بلژیکی واگذار شد.
-قطار در سراسر جهان علاقه مندان زیادی دارد، آنها به همه چیز از تاریخ راه آهن گرفته تا قطار مدل، عکاسی راه آهن و سرگرمی های دیگر مربوط به راه آهن علاقه مندند.
-درست کردن مدل های راه آهن علاقه مندان زیادی دارد. یکی از بزرگ ترین طراحی های مدل راه آهن به وسیله فردی به نام بروس ویلیامز انجام شده است. این مجموعه شامل 8 مایل (تقریباً 13 کیلومتر) خط آهن، بیش از 250 پل و هزاران ساختمان و نیم میلیون درخت است.
واقعیت هایی درباره موتورهای بخار
-اولین قطار بخار در سال 1804به وسیله ریچارد ترویسیک ساخته شد. این قطار خیلی سنگین بود و خط آهن را شکست، بنابراین ترویسیک موتور جدیدی به نام «کی می تونه منو بگیره» را ساخت. این یکی سبک تر بود و امتحانش را با حرکت بر روی یک مسیر دایره ای شکل به خوبی پس داد.
-در سال 1825، مهندسی انگلیسی به نام جورج استفنسون راه آهنی در شمال انگلستان افتتاح کرد. او یک قطار بخار به نام لوکوموشن (نقل و انتقال) طراحی کرد و از آن برای کشیدن واگن های پر از ذغال سنگ استفاده کرد.
-معروف ترین موتور بخار جورج استفنسون، موشک نامیده می شد. موشک به زمان خودش (1829) هم سریع بود و هم قابل اعتماد.
-از دهه 1830، گسترش راه آهن در سراسر جهان آغاز شد. برای شروع، بریتانیا قطارهایی ساخت که در کشورهای خارجی مورد استفاده قرار می گرفت اما پس از آن کشورهایی مانند فرانسه و آلمان هم تولید لوکوموتیوهای بخار خودشان را شروع کردند.
-اولین لوکوموتیو بخار که در آلمان به کار گرفته شد اشپیگل آدلر نامیده شد.
-افراد زیادی پول هنگفتی در صنعت راه آهن خرج کرده اند. برای مثال جورج هادسون، تاجر انگلیسی، به نام «سلطان راه آهن» شناخته می شد.
-قدیمی ترین لوکوموتیو در حال کار جهان متعلق به کشور هند است. «ملکه پری» در سال 1855 در بریتانیا ساخته شد و به هند حمل شد.
-لوکوموتیوهای بخار سه نوع چرخ دارند. چرخ های بزرگ که به وسیله پیستون ها می گردند و باعث حرکت لوکوموتیو می شوند. چرخ های کوچک در جلوی لوکوموتیو که به هدایت موتور رو به جلو کمک می کنند. چرخ های کوچک در پشت لوکوموتیو که چرخ های انتهایی نامیده می شوند و به حمایت از وزن جعبه آتش و کابین راننده کمک می کنند.
-اولین قطار مسافربری 3 درجه واگن داشت. واگن های درجه 1 پنجره های زیادی داشتند، مبله بوده و به زیبایی تزئین شده بودند. واگن های درجه 2 با مدل ساده تری طراحی شده بودند. آنها نسبت به واگن های درجه 1 پنجره های کمتری داشتند. واگن های درجه 3 بسیار زمخت آماده شده بودند. آنها تزئین نشده بودند و تا قبل از سال 1840 حتی سقف هم نداشتند.
-در قرن نوزدهم مسافران خیلی ثروتمند در قطارهای بسیار لوکس سفر می کردند. واگن های قطار ملکه ویکتوریا دیوارهایی نرم با پوشش ابریشمی داشتند و ناپلئون سوم امپراتور فرانسه یک قطار خصوصی با بالکن و مجموعه گران قیمت شراب در اختیار داشت.
-قطارهای بخار در راه آهن های شهری هم مورد استفاده قرار گرفتند اما به زودی آشکار شد که آنها برای این منظور مناسب نیستند. چراکه دود لوکوموتیو همه چیز را سیاه می کرد. در دهه 1880 قطارهایی که با نیروی برق کار می کردند به عنوان جایگزینی برای قطارهای بخار برای استفاده در شهرها معرفی شدند.    
-در سال 1934 اولین لوکوموتیوی که با سرعت بیشتر از 100 مایل در ساعت (تقریباً 161 کیلومتر در ساعت) حرکت می کرد ساخته شد. این قطار بدون توقف بین لندن و ادینبورگ حرکت کرد.
-بزرگترین موتورهای بخار در دهه 1940 ساخته شدند. برای مثال یک لوکوموتیو بزرگ ساخته شد که می توانست 100 واگن را حمل کند و با سرعت 70 مایل در ساعت (تقریباً 113 کیلومتر در ساعت) هم حرکت کند.
-قطارهای بخار هنوز هم در برخی از نقاط جهان مورد استفاده قرار می گیرند. چین نمونه این کشورها است. البته از سال 1982 هیچ قطار بخار جدیدی در چین طراحی نشده است.
-در اروپا و ایالات متحده، گروهی از علاقه مندان قطار بخار شروع به بازیابی و به کار انداختن لوکوموتیوهای بخار کرده اند تا اطمینان دهند که قطارهای بخار هرگز به طور کامل محو نمی شوند. برخی از خطوط از لوکوموتیوهای بخار تنها در صنعت توریسم استفاده می کنند.
واقعیت هایی درباره قطار برقی
-از دهه 1950 میلادی استفاده از قطارهای برقی با سرعت بالا برای حمل مسافر در مسیرهای طولانی آغاز شد.
-اولین قطار برقی با سرعت بالا در اروپا طراحی شد (مانند ستبلو در ایتالیا). سرعت این قطارها به 80 مایل در ساعت (تقریباً 129 کیلومتر در ساعت) رسید، اما اغلب مجبور می شدند از سرعتشان کم کنند چراکه با قطارهای حمل بار و قطارهای مسافربری ای که سرعت کمتری داشتند، در یک خط آهن حرکت می کردند.
-در سال 1964 ژاپنی ها خط قطار برقی با سرعت بالا ساختند که بین اوزاکا و توکیو به کار انداخته شد. «قطار گلوله» می توانست با سرعت 130 مایل در ساعت (209 کیلومتر در ساعت) سفر کند.
-در فرانسه در سال 1982، شهرهای پاریس و لیون با استفاده از قطارهای TGV به هم متصل شدند. سرعت متوسط این قطارهای برقی 168 مایل در ساعت (تقریباً 270 کیلومتر در ساعت) بود.
-سرعت قطارهای TGV جدید بیش از 186 مایل در ساعت (تقریباً 300 کیلومتر در ساعت) است.
واقعیت هایی درباره قطارهای دیزلی
-دهه 1930 میلادی، زمان آغاز جایگزینی لوکوموتیوهای دیزلی به جای موتورهای بخار بود چراکه لوکوموتیوهای دیزلی ارزان تر و سریع تر بودند.
-در سال 1957، قطارهای دیزلی با سرعت بالا هلند، سوئیس، ایتالیا، فرانسه و آلمان را به هم متصل کردند. این قطارها با استانداردهای لوکس مجهز شده بودند.
-قطارهای باری نیز به وسیله لوکوموتیوهای دیزلی کشیده می شدند. طولانی ترین قطار باری ای که تا به حال مورد استفاده قرار گرفته 660 واگن داشته و با 16 موتور دیزلی کشیده می شده است.
حقایقی درباره قطارهای زیرزمینی
-راه آهن زیرزمینی لندن در سال 1863 گشایش یافت. اولین خط آن راه آهن متروپولیتن نامیده شد و طولش 4 مایل (6.5 کیلومتر) بود. در این خط از موتورهای بخار استفاده می شد. این قطارها زمانی که مردم به این نتیجه رسیدند موتورهای بخار برای استفاده در تونل ها خیلی دودزا هستند با قطارهای برقی جایگزین شدند.
-تا سال 1900 راه آهن زیرزمینی در بوستون، پاریس و بوداپست نیز به وجود آمده بود. مترو مسکو، با ایستگاه های پر طمطراقش، در سال 1930 ساخته شد.
-مترو پاریس در سال 1900افتتاح شد. این مترو در حال حاضر بیش از 300 ایستگاه دارد و از ورودی های زیادی برخوردار است که به شکل هنرمندانه ای طراحی شده اند.