هواپیماهای آینده

سروصدای كمتر، دود و مواد زاید كمتر، این آینده ای است که برای سفرهای هوایی آینده پیش بینی می شود. به عبارتی سفرهای هوایی آینده ساكت تر، پاک تر و سازگارتر با محیط زیست خواهند بود. ساخت این دست از هواپیماها در قالب یک پروژه اروپایی موسوم به آسمان پاک انجام می شود. پروژه آسمان پاک یکی از پیشرفته ترین و پیچیده ترین طرح های تحقیقاتی اروپایی است و بودجه ای معادل 1.6 میلیارد یورو برای آن تخصیص داده شده است. 86 شرکت صنعتی و پژوهشگرانی از 16 کشور در این پروژه شرکت دارند.
فرانهوفر مؤسسه ای است که محققان تلاش هایشان را در زمینه ساخت هواپیمایی برای آینده در آن متمرکز کرده اند. كارشناسان این مؤسسه عقیده دارند كه برای دستیابی به اهدافشان لازم است مفاهیم ساختاری جدید و نیز نمودارهای مربوط به حركت گازها و هوا مهندسی شود. دركنار اینها مفاهیمی نظیر نحوه بهتر راندن هواپیما و نیز تطبیق طرح های لجستیکی نیز مورد نیاز است. در نهایت تمام این تمهیدات را باید به مرحله عمل درآورد.
كارشناسان هوانوردی از انجمن مشاوره برای تحقیقات مربوط به دانش هوانوردی در اروپا ACARE عقیده دارند که پروازها را به میزان قابل توجهی می توان با محیط زیست سازگار کرد. این کارشناسان راهبردی را برای صنعت هوانوردی اروپایی مشخص كرده اند و براین اساس خواستار 50 درصد كاهش در میزان دی اكسید كربن تولید شده و نیز میزان خروجی سروصدا تا سال 2020 شده اند. آنها می گویند كه لازم است میزان خروج اكسید نیتروژن نیز تا آن زمان به میزان 80 درصد كاهش یابد.
البته هدف شركت های صنعتی و پژوهشگرانی كه در پروژه آسمان پاك فعالیت می كنند تنها توسعه فناوری های منحصربفرد برای كاربردهای خاص نیست. بلكه هدف آنها ارزیابی و ترقی دادن دانش هوانوردی نیز هست.
محققانی كه در این پروژه فعالیت می كنند در گام های اولیه کارشان مجموعه ای از طرح ها را در حوزه های تکنولوژیکی برای موتور هواپیما، ساختمان بدنه و بال ها و نیز وسایل فرود هواپیما (مانند چرخ ها) و غیره پایه گذاری كردند. با كار بر روی هر یك از این اجزا می توان امیدوار بود كه كل سیستم از نظر زیست محیطی بهبود یابد.
بهینه سازی جریان هوا نیز بر روی بال ها نیز سروصدا را كاهش می دهد و موجب ذخیره انرژی می شود. بهبود فناوری موتور هم مصرف كروزن را به حداقل می رساند; استفاده از موادی با طول عمر طولانی باعث ذخیره مواد خام می شود و به كارگیری مواد قابل بازیافت جلوی تجمع مواد زاید را در طبیعت می گیرد. برای دستیابی به این اهداف لازم است كارهای زیادی انجام شود. به عنوان مثال مواد آزمایش شوند، روش های محاسباتی پالایش شود و آزمایشات و تجزیه و تحلیل های زیادی انجام گیرد.
در این طرح محققان برای اولین بار چرخه زندگی مواد را در داخل ساختمان هواپیما بررسی و محاسبه می كنند. به عنوان مثال در حال حاضر هواپیماهایی كه به پایان عمرشان نزدیك می شوند و قراضه های آنها به معضلی تبدیل شده اند. برای همین متخصصان در مؤسسه فرانهوفر در زمینه فناوری شیمیایی كار كرده و پلاستیك های مخصوصی را عرضه كرده اند كه نه تنها دارای مشخصه های دقیقی است و كارخانجات سازنده را خوشحال می كند، بلكه موجب می شود كه هواپیماها در پایان زندگیشان به شكلی سازگار با محیط زیست كنار گذاشته شوند.
یكی دیگر از برنامه های كارخانه های هواپیماسازی برای آینده این است كه محصولاتشان را به طور خودكار تولید كنند. سیستم رنگ آمیزی هواپیماها هم مهم است. چون كه می تواند مقاومت اصطکاکی را کاهش دهند. همچنین صنعت هوانوردی توجه ویژه ای نیز به ایمنی دارد. به عنوان مثال محققان مؤسسه فرانهوفر در تست پرواز فشار، دما و شرایط رطوبتی را در طول یك پرواز شبیه سازی می كنند.